Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

ΕΙΜΑΙ ΓΕΛΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...


Το …μαχητικό σάιτ ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ δεν ..άντεξε το κείμενό μου για τους καθαιρετέους «σεσωσμένους» Πειραιώτες κληρικούς που νοιάζονται για την «σωτηρία» του Οικουμενικού Πατριάρχη και το αναδημοσίευσε με το ακόλουθο σχόλιο: 
Μια «γελοία» μη θεολογική προσέγγιση: Η απελπισία και η απουσία θεολογικών επιχειρημάτων οδηγεί πατριαρχικούς θεολόγους σε γελοίες ή αλλιώς αστείες προσεγγίσεις. Είναι φανερή η θεολογική απόγνωση στην οποία βρίσκονται και ως αποτέλεσμα αυτής παραποιούν νοήματα με στόχο τον πνευματικό αποπροσανατολισμό των αναγνωστών του παρακάτω «θεολογικού γελοιογραφήματος».
Ακολουθεί η αναδημοσίευση του κειμένου μου.  
Ευχαριστώ θερμά για το σχόλιο τους υπεύθυνους της ιστοσελίδας ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ γιατί μου δίνουν την ευκαιρία να τους απαντήσω με Ντοστογιέφσκι. Δεν θα καταδεχθώ να τους πω από πού είναι το απόσπασμα που παραθέτω στη συνέχεια. Οφείλουν να το μάθουν. Άλλωστε σε αυτό εδράζεται η δική μου «γελοία» μη θεολογική τοποθέτηση. 
"Είμαι γελοίος άνθρωπος. Τώρα με λένε τρελό. Αυτός θα ήταν ανώτερος τίτλος, αν δεν έπαυα να είμαι γελοίος για τους ανθρώπους. Μα τώρα πια δεν θυμώνω, γιατί όλοι είναι αρκετά ευγενικοί μαζί μου, και όταν με κοροϊδεύουν, είναι, θάλεγες, ακόμα πιο ευγενικοί. Ευχαρίστως θα γελούσα μαζί τους, όχι τόσο με τον εαυτό μου, όσο για να τους είμαι ευχάριστος, αν δεν ένοιωθα τόση θλίψη κοιτάζοντάς τους. Θλίβομαι που βλέπω πως δεν γνωρίζουν την αλήθεια, αυτή την αλήθεια που εγώ την γνωρίζω. Τι σκληρό που είναι να την γνωρίζεις μόνο εσύ! Μα δεν θα καταλάβουν. Όχι, δεν θα καταλάβουν."
Π.Α.Α.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αχ, αγαπημένος Ντοστογιέφσκι... Τα λόγια του αγγίζουν σα χάδι απαλό την ψυχή μου: τουλάχιστον δεν είμαι μόνο εγώ, δεν το ζω μόνο εγώ έτσι...

Τι περιμένεις, Παναγιώτη μου, από τέτοιους ανθρώπους; Τι περιμένεις; Εγώ προσωπικά το ονομάζω εκφυλισμό της δημοκρατίας...

Υ.Γ.: Πόσο δυνατούς ώμους πρέπει να έχει κανείς; Και η προσευχή, κάποιες στιγμές, γιατί μοιάζει μάταιη; Θα μου πεις, ίσως, την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο Θεός στον μέγα αββά. «Περίμενα να σε δω να νικάς μόνος, Αντώνιε. Στο εξής θα είμαι συνέχεια μαζί σου»

Related Posts with Thumbnails