Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Η "συν-οδοιπορία" για την εκδήλωση "Ο Ρωμανός ο Μελωδός του Οδυσσέα Ελύτη" στον Πειραιά


Παναγιώτης Ανδριόπουλος: "Σήμερα, που οι Χριστιανοί της Συρίας δοκιμάζονται σκληρά η ποίηση του Ρωμανού λειτουργεί παραμυθητικά για όλους μας" 
Μία ξεχωριστή εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι βρέθηκαν την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013 στο Ενοριακό Αρχονταρίκι που πραγματοποιήθηκε και αυτή τη φορά,στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»
«Ο Ρωμανός ο Μελωδός του Οδυσσέα Ελύτη», ήταν το θέμα που εισηγήθηκε ο Θεολόγος και Μουσικός κ. Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος. Κατά την ομιλία παρουσιάστηκε το δοκίμιο του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη "Ρωμανός ο Μελωδός" και έγινε αναφορά στις επιρροές του ποιητή από τον μεγάλο Βυζαντινό Υμνογράφο και Άγιο της Εκκλησίας μας. 
Στο ξεκίνημα της εισήγησής του, ο κ. Ανδριόπουλος αναφέρθηκε στους λόγους που τον παρακίνησαν να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα. Μεταξύ άλλων ανέφερε πως με αφορμή όλα τα δυσάρεστα γεγονότα που συμβαίνουν στην περιοχή της Συρίας, όπως τα παρακολουθούμε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, θυμόμαστε πως η Έμεσα της Συρίας είναι η γενέτειρα του Ρωμανού του Μελωδού, ο οποίος υπηρέτησε διάκονος στη Βηρυτό και κατέληξε στην Κωνσταντινούπολη. «Ειδικά σήμερα, που οι Χριστιανοί της Συρίας δοκιμάζονται σκληρά και η ποίηση του Ρωμανού λειτουργεί παραμυθητικά για όλους μας», συμπλήρωσε ο κ. Ανδριόπουλος.  


Εν συνεχεία, ο κ. Ανδριόπουλος, αναφέρθηκε εκτενώς στη σχέση που συνδέει τον Οδυσσέα Ελύτη με το Ρωμανό το Μελωδό. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «Ο Ρωμανός ο Μελωδός ανήκει στην προσωπική μυθολογία του Ελύτη. Αποτελεί μια μορφή που αγαπούσε». Συμπληρώνοντας, ανέφερε πως ο Ρωμανός έχει την τιμητική του στο έργο του Ελύτη. Όπως, μάλιστα, διευκρίνισε, ο Ελύτης συνέθεσε ένα δοκίμιο που ασχολείτο με το Ρωμανό, το οποίο εκδόθηκε το 1986. Στη συνέχεια, ο κ. Ανδριόπουλος, κάνοντας αναφορές σε έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς από ανθρώπους του πνεύματος, έκανε τη διαπίστωση πως η επιρροή του Ρωμανού του Μελωδού είναι εμφανής στο έργο του Ελύτη. 
Μάλιστα, σημείωσε ότι «όπως έχει ο ίδιος ο Ελύτης αναφέρει, ακολούθησε το παράδειγμα του Ρωμανού για την αρχιτεκτονική του «Άξιον Εστί». Άρα είναι παραπάνω από σαφής η επίδραση του Ρωμανού και στην αρχιτεκτονική και τη μορφή του ‘‘Άξιον Εστί’’, το οποίο, πρέπει να σημειώσουμε πως, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Ελύτη. «Ο Ελύτης είναι ο πρώτος και ο μόνος που ασχολήθηκε μέχρι σήμερα συστηματικά με την ποιητική του Ρωμανού του Μελωδού και τον έχει μελετήσει βαθιά», ανέφερε σε ένα άλλο σημείο της εισήγησής του ο κ. Ανδριόπουλος. Επιπροσθέτως, τόνισε πως «σε μια ενότητα του δοκιμίου του, ο Ελύτης προβαίνει σε μια επί τροχάδην αναφορά στην ελληνική ποίηση για να καταδείξει τη συμβολή του Ρωμανού στην αναζωογόνησή της», τονίζοντας πως ο Ρωμανός έχει μια ιδιαίτερη αξία για τον Ελύτη ως εκφραστή της ελληνικότητας με όχημα τη γλώσσα. Είναι για αυτόν ένας πυλώνας της ελληνικής συνέχειας. Προς το τέλος της εισήγησής του, ο κ. Ανδριόπουλος διάβασε κείμενα του Ελύτη που αναφέρονται στο Ρωμανό το Μελωδό.  
Στη συνέχεια της εκδήλωσης επιλεγμένους ύμνους του Ρωμανού στα ελληνικά και στα αραβικά έψαλε ο Λιβανέζος θεολόγος και φιλόλογος κ. Roni Bou Saba, ενώ τραγούδια από το ''Άξιον Εστί" των Ελύτη - Θεοδωράκη (όπου υπάρχουν αναφορές στον Ρωμανό) ερμήνευσε η κ. Αγγέλα Μεταλληνού, Καθηγήτρια Γερμανικής Φιλολογίας με τη συνοδεία στο πιάνο της Μουσικού κ. Κωνσταντίνας Γύφτουλα.



Αναφορά στην εκδήλωση δείτε και στο νυχθημερόν.

1 σχόλιο:

ΔΙΟΓΕΝΗΣ {Ε.Μ.} είπε...

''Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ''

Τι να πει και να γράψει κανείς για τον γίγαντα του ποιητικού λόγου, Οδυσσέα Ελύτη! Μόνο όποιος έχει μελετήσει ολόκληρο το έργο του και όχι αποσπασματικά, μπορεί να καταλάβει τι εννοώ! Για όλους τους άλλους - τους αμύητους της ποίησης, δηλαδή,- τα λόγια αυτά φαντάζουν υπερβολικά και ψεύτικα!
Μοναδική παρηγοριά μας, λοιπόν, ο Ποιητικός του Λόγος, Αθάνατο Μνημείο Λόγου - όπως θάλεγε και ο μακαριστός Νίκος Ματσούκας -,πραγματικός μαργαρίτης, που διασώζει το νόημα για τα ουσιώδη της ζωής μας!
Σε μας,τους ζητιάνους των Λέξεων, δεν απομένει, μοναχά, παρά να ρουφήξουμε, στην κυριολεξία, τα κείμενά του (ποιήματα και πεζά), μελετώντας τα ξανά και ξανά, μήπως και βρεθεί στην καθημερινότητά μας, έστω και έλαχιστος χώρος, για να γεννηθεί ένας ποιητικός τρόπος αντιμετώπισης των περιστάσεων, γιατί αλλιώς πάμε όλοι μας χαμένοι!

Συγχαρητήρια, αγαπητέ Παναγιώτη, για την ενδιαφέρουσα εισήγησή σου!

Διογένης{Ε.Μ.}

Related Posts with Thumbnails