Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ... Ανάσα ωκεανού...




Από την ποιητική συλλογή του Γιάννη Ρίτσου "Σονάτα του Σεληνόφωτος" (1979-81)

Βαθύ βαθύ το πέσιμο
βαθύ βαθύ το ανέβασμα
το αέρινο άγαλμα κρουστό μες στ`ανοιχτά φτερά του
Βαθιά βαθιά η αμείλικτη ευεργεσία της σιωπής
τρέμουσες φωταψίες της άλλης όχθης
όπως ταλαντεύεσαι μες στο ίδιο σου το κύμα
ανάσα ωκεανού, ανάσα ωκεανού, ανάσα ωκεανού.
Βαθύ βαθύ το πέσιμο
Βαθύ βαθύ το ανέβασμα.

Mουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Τραγούδι: Κώστας Θωμαϊδης
Στο πιάνο ο συνθέτης
Από τον δίσκο Ο Σχοινοβάτης (2004)


Τη Σονάτα του Σεληνόφωτος, το οριακό έργο αυτό ποιητικό αριστούργημα του Γιάννη Ρίτσου, το συνέθεσα ανάμεσα στο 1979-1981. Τραγουδήθηκε (1981) και δισκογραφήθηκε για πρώτη φορά (1985) από τον αείμνηστο Φραγκίσκο Βουτσίνο. Όμως είναι ένα από τα αγαπημένα μου έργα που αναδείχθηκε ουσιαστικά από τον Κώστα Θωμαϊδη. Δεκάδες παρουσιάσεις σε συναυλίες, σε διαδοχικά θεατρικά ανεβάσματα της Σονάτας στο εξωτερικό και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ο Κώστας ταυτίστηκε με το έργο. Του ανήκει όσο και σε μένα...
Θ.Μ.

ΙΩΒΗΛΑΙΟ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΑΠΑ


Η Πενταμελής Επιτροπή της Εταιρίας Μελέτης της καθ’ ημάς Ανατολής, πραγματοποίησε την Τετάρτη 28 Απριλίου, στην Αθήνα, στην αίθουσα «Λεωνίδας Ζέρβας» του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, τιμητική εκδήλωση για τον Μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος κ. Αθανάσιο Παπά, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πεντηκονταετίας από την είσοδό του στις τάξεις του ιερού κλήρου της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.
Στην εν λόγω τελετή, την οποία ετίμησαν εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, πολλές προσωπικότητες, κληρικοί και λαϊκοί, καθώς και πλήθος κόσμου, ο τιμώμενος ιεράρχης απευθυνόμενος στους παρευρισκομένους είπε τα εξής:

Ἡ κόμη μου θὰ γίνει λευκότερη
καὶ ἡ ζωή μου διαρκῶς καταβοθραζότερη.
Ὑγιαίνετε!"
(Ἀνώνυμος)
Σεβ. Πατριαρχικὲ ἐκπρόσωπε, Θεοφιλ. ἐκπρόσωπε τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, ἅγιοι Πατέρες, κυρίες καὶ κύριοι Πρόεδροι, Ἄρχοντες, κ. Καθηγηταί, Καλλιτέχναι, κυρίες καὶ κύριοι,
"Χριστὸς Ἀνέστη"!
Εὐθὺς ἐξαρχῆς ἐπιθυμῶ νὰ Σᾶς διαβιβάσω τὰς εὐχὰς καὶ εὐλογίας τῆς Α.Θ.Π., τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.
Εἶναι δὲ φυσικὸν νὰ αἰσθάνομαι τὴν στιγμὴν ταύτην ἰδιαιτέραν συγκίνησιν καὶ χαράν, διὰ τὴν τιμητικὴν αὐτὴν ἐκδήλωσιν πρὸς ἐμέ.
Καὶ θέλω νὰ εὐχαριστήσω πρῶτον τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν, εἰς τὴν ὁποίαν ἡμεῖς οἱ κληρικοὶ τουλάχιστον ὀφείλομεν τὸ πᾶν, ὄντες "ἀχρεῖοι δοῦλοι" καὶ ἔχοντες ἀνάγκην χειρός τινος βοηθείας διὰ τὴν "κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ", ἀκόμη μάλιστα περισσότερον, καὶ ἐὰν διαθέτωμεν προσόντα τινά.
Ἀκολούθως νὰ εὐχαριστήσω τὴν πενταμελῆ Ἐπιτροπὴν τῆς "Ἑταιρείας Μελέτης τῆς Καθ’ Ἡμᾶς Ἀνατολῆς" καὶ ἰδιαιτέρως τὸν ρέκτην ἐμψυχωτὴν αὐτῆς κ. Ἀδαμάντιον Ἀνεστίδην, διακεκριμένον φιλόλογον, διὰ τὰς ἀπὸ ἐτῶν ποικίλας καὶ ἀόκνους ἐκδοτικὰς κυρίως δραστηριότητας αὐτοῦ, τὰς τε θεολογικὰς καὶ τὰς πολιτισμικὰς τῶν ἱερῶν φωτοχώρων ἐκ τῶν ὁποίων προέρχεται, παρὰ τοὺς δυσχειμέρους καιροὺς καὶ τὰς πολλὰς καὶ πολυμόρφους δυσκολίας. Ἕναν ἄνδρα "’Ἀνεμπόδιστον" μετὰ τοῦ ὁποίου συνεορτάζομεν σήμερον καὶ τὴν "πεντηκονταετίαν τῆς φιλίας", ἀρξαμένης ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ ἀοιδίμου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου Α΄, πρᾶγμα οὐχὶ σύνηθες, ἕναν λάτρην τοῦ Φαναρίου καὶ ἐπιστήμονα, ὁ ὁποῖος πολλὰ προσέφερεν εἰς τὴν παιδείαν τῆς τε Πόλεως καὶ τῶν Ἀθηνῶν καὶ εἰς τὸν Θρόνον. Τί κι’ ἂν αὐτό, ὡς συνήθως, δὲν ἐξετιμήθη πάντοτε δεόντως. Ὑπάρχει εὐτυχῶς καὶ ὁ "ἐτάζων καρδίας καὶ νεφροὺς" Κύριος, ἀνταποδίδων ἐν καιρῷ ὁρατῶς τὰ ὀφειλόμενα "πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως" (Ἑβρ. 1,1).
Εὐχαριστῶ ἰδιαιτέρως τοὺς ὁμιλητάς, καλλιτέχνας τοῦ ποιητικοῦ καὶ ζωγραφικοῦ λόγου, κ. Ἀδαμάντιον Ἀνεστίδην, καὶ κ. Ἕλλην Μέλη, καὶ πάντας Ὑμᾶς, οἱ ὁποῖοι ἐτιμήσατε μὲ τὴν παρουσίαν Σας τὴν σεμνὴν ταύτην τελετήν, καὶ Σᾶς παρακαλῶ νὰ προσεύχεσθε καὶ διὰ τὴν ταπεινότητάν μου, ὥστε νὰ δυνηθῶ νὰ προσθέσω ἴσως κάποια ἀκόμη λιθάρια εἰς τὴν νεοτάτην ἱστορίαν τοῦ μαρτυρικοῦ Θρόνου τῆς Βασιλίδος.
Παρῆλθεν ἥμισυς αἰών, χρόνος σκληρᾶς -κατὰ δύναμιν- ἐργασίας καὶ δοκιμασιῶν, μακρὰν προβολῆς καὶ ἐπιδείξεων, μὲ μόνον μου σκοπὸν τὴν πιστότητα πρὸς τὸν Θρόνον καὶ τὸν Σεπτὸν Προκαθήμενον αὐτοῦ, τὰ ὅσια καὶ ἱερά, τὰς πολιτισμικὰς καὶ λοιπὰς παραδόσεις-παρακαταθήκας τοῦ Γένους καὶ τὴν πολυκύμαντον ἱστορίαν του, ἔστω καὶ ἂν ταῦτα κατά τινας "ὑδροκεφάλους" γίνονται καὶ σήμερον ἀντικείμενον χλευασμοῦ καὶ εἰρωνείας.
"Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν". Κύριος δὲ γένοιτό μοι ἴλεως, διὰ τὰς τυχὸν ἑκουσίας ἢ ἀκουσίας παραλείψεις μου.
Σᾶς εὐχαριστῶ
φωτό: Ν. Μαγγίνας
Απογευματινή Κωνσταντινουπόλεως

ΠΕΡΙ ΤΗΣ "ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗΣ" ΗΜΕΡΙΔΑΣ



Απεταξάμην τον Πάπα, χωρίς... αντίθετη άποψη

Του Νίκου Παπαχρήστου

Μεσημέρι Τετάρτης και στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μισθωμένα λεωφορεία κατέβαζαν κόσμο, ενορίτες της Μητροπόλεως Πειραιώς που κατέφθασαν από διάφορα σημεία της πόλης. Μαζί τους ενσωματώνονταν πιστοί που έφθασαν με κάθε μέσο από άλλες περιοχές του Λεκανοπεδίου. Νέοι, μεσήλικες, ηλικιωμένοι, άλλοι μοντέρνοι, άλλοι συντηρητικοί, ένα ετερόκλητο πλήθος που κάποιοι σου έδιναν την εντύπωση ότι είναι περισσότερο κοντά σε σχισματικές παλαιοημερολογίτικες κοινότητες παρά στην Εκκλησία της Ελλάδος.
Συγκεντρώθηκαν όλοι ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση της Μητροπόλεως Πειραιώς να παραστούν σε θεολογική ημερίδα κατά την οποία θα εξεταζόταν το ζήτημα και η εξέλιξη του «Παπικού Πρωτείου» στο πλαίσιο της «Συνοδικότητας στην Εκκλησία». Το θέμα επίκαιρο αφού το «Πρωτείο» βρίσκεται στο επίκεντρο του επίσημου θεολογικού διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ωστόσο, η εκδήλωση ήταν σαφώς προσανατολισμένη υπέρ της θέσεως εκείνων που αντιτίθενται στον διάλογο με τους ετεροδόξους και ιδιαιτέρως με τους «Παπικούς» και την «αυτοαποκαλούμενη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία».
«Το μήνυμά μας είναι σαφές και κατηγορηματικό: τα θέματα της πίστεως δεν επιδέχονται εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Στα θέματα της πίστεως δεν υπάρχουν διοικούντες και διοικούμενοι, προϊστάμενοι και υφιστάμενοι, εντολοδόχοι και υποτακτικοί. Δεν υπακούουμε σε εκφοβισμούς και απειλές. Δεν αποδεχόμεθα τελεσίγραφα και τετελεσμένα γεγονότα» τόνισε στον χαιρετισμό του ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου, υποστηρίζοντας ότι η πρωτοβουλία των οργανωτών και η παρουσία των πιστών μαρτυρεί την αγανάκτηση και την αγωνία τους για τα σύγχρονα «οικουμενιστικά» ανοίγματα. Τα λόγια του έμοιαζαν να στρέφονται κατά παλαιότερης προειδοποίησης του Οικουμενικού Πατριάρχη προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, πως η ενότητα της Εκκλησίας κινδυνεύει από διχαστικές ενέργειες ακραίων ζηλωτικών ομάδων.

Βέλη ομιλητών
Στην εκδήλωση της Τετάρτης, άλλοτε περισσότερο εμφανώς, άλλοτε εμμέσως και διακριτικά -και πάντοτε στην «αντιοικουμενιστική» γλώσσα- τα βέλη των ομιλητών είχαν στόχο τον επίσημο θεολογικό διάλογο και τη Ρωμαιοκαθολική Ιεραρχία.
«Αποκοπείς ο Παπισμός εκ του ενιαίου σώματος της Εκκλησίας και στερηθείς της Θείας Χάριτος απέβη αιρετικόν συνονθύλευμα κακοδοξιών και πλανών με έκδηλα εις τας ημέρας ημών αποτελέσματα τας χιλιάδας των αποκαλύψεων διά τα ειδεχθή κακουργήματα παιδεραστίας και παιδοφιλίας εις όλην την υφήλιον του λεγομένου Ρωμαιοκαθολικού Κλήρου, ο οποίος άνευ της ζωοποιού Χάριτος Του Παναγίου Πνεύματος αδυνατεί να τηρήση όρκους αγαμίας και παρθενικής βιοτής με μόνον βοηθόν την νοησιαρχικήν διαδικασίαν παραδιδόμενος εις χυδαία και βορβορώδη πάθη ατιμίας και εις ψυχοπαθολογικάς εκτροπάς», κατέληξε την ομιλία του ο οικοδεσπότης Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ.
Τον κ. Σεραφείμ άκουσε με προσοχή ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, που με την παρουσία του στην εν λόγω εκδήλωση φαίνεται να προκάλεσε έκπληξη και απορία σε κύκλους της Ιεραρχίας. «Ποιος ο λόγος να παραστεί ο Αρχιεπίσκοπος σε μια εκδήλωση που οι ομιλητές της με κάθε ευκαιρία στρέφονται εναντίον του θεολογικού διαλόγου, κατηγορούν ως προδότες της πίστεως τους εκπροσώπους των ορθοδόξων Εκκλησιών που συμμετέχουν σε αυτόν και απαιτούν τη διακοπή του;» διερωτάται ένας εκ των μητροπολιτών.
«Ο διάλογος είναι πάντοτε χρήσιμος και αυτό θέλησε με την παρουσία του να δείξει στους συμμετέχοντες ο Μακαριώτατος», υποστηρίζουν συνεργάτες του κ. Ιερωνύμου. Το ερώτημα, ωστόσο, που θέτουν πολλοί ιεράρχες είναι αν στον «διάλογο» των λεγόμενων αντιοικουμενιστών χωράει η αντίθετη άποψη. «Αν κρίνουμε από την ημερίδα του Πειραιά, μάλλον όχι», υποστηρίζει ο ίδιος μητροπολίτης.

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΘΟΔΩΡΟ ΑΝΤΩΝΙΟΥ


Προχθές το βράδυ στην αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης του Μεγάρου Μουσικής για ένα αφιέρωμα της Ορχήστρας των Χρωμάτων στον Θόδωρο Αντωνίου, για τα 75χρονά του, παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια. Το πρόγραμμα είχε ως εξής:

Α' Μέρος

- Moto perpetuo για μεγάλη ορχήστρα (1995), Πρώτη παγκόσμια εκτέλεση
- Κοντσέρτο για πιάνο (1998), Σολίστ: Τάσος Πάππας

Β' Μέρος
ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ
Καντάτα για βαρύτονο, μέτζο σοπράνο, αφηγητή, χορωδία και ορχήστρα σε ποίηση Τούλας Τόλια
Παραγγελία της Συμφωνικής Ορχήστρας της Ραδιοφωνίας και της πόλης του Μονάχου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972
Τάσος Αποστόλου, βαρύτονος - Αγγελική Καθαρίου, μέτζο σοπράνο - Γιάννης Φέρτης, αφηγητής
Σε συνεργασία με τη Χορωδία της ΕΡΤ - Διδασκαλία και διεύθυνση Δημήτρης Μπουζάνης.
Συμμετείχε η Χορωδία Δωματίου του Δημοτικού Ωδείου Πατρών, διδασκαλία και διεύθυνση Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.
Την Ορχήστρα των Χρωμάτων διηύθυνε ο Μίλτος Λογιάδης.


ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ
Πρόκειται για μία
σύγχρονη καντάτα για βαρύτονο, μέτζο σοπράνο, αφηγητή, χορωδία και μεγάλη ορχήστρα. Γράφτηκε μετά από παραγγελία της Συμφωνικής Ορχήστρας της Ραδιοφωνίας και της πόλης του Μονάχου και πρωτοπαίχτηκε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972.
«Πρόθεση μου δεν ήταν απλώς να εξαρθεί η νίκη των Αθηναίων κατά των Περσών στο Μαραθώνα», λέει ο Θόδωρος Αντωνίου, «αλλά να αποδώσω με έναν αφηρημένο τρόπο το σύμβολο του Ανθρώπου, ο οποίος αγωνίζεται για να φτάσει υψηλούς στόχους, καθώς επίσης και για να αρνηθεί την έννοια του Πολέμου, γενικά». «Η περιγραφή της μάχης και οι άλλες ιστορικές αναφορές δίνονται σαν σε όνειρο.»
Γραμμένο το 1971, μια εποχή που η πρωτοπορία είχε φτάσει πλέον στα πιο προχωρημένα της στάδια, το «Νενικήκαμεν» εκφράζει την αισθητική και τα επιτεύγματα της μουσικής τεχνικής και τέχνης, εκείνης της εποχής. Χρησιμοποιεί πολλές από τις – τότε – «σύγχρονες τεχνικές» όχι μόνο στα όργανα ή στην ενορχήστρωση αλλά και στη γραφή της παρτιτούρας, μερικές από τις οποίες είναι προσωπικές επινοήσεις του συνθέτη. Ενδιαφέρον θα έχει να ακούσουμε τί απ’ όλα αυτά λειτουργεί και σήμερα...
Το Πρώτο Μέρος ξεκινάει με τα κρουστά όργανα που παίζουν, «λεπτούς ήχους σαν παιδικά μουσικά όργανα, που δίνουν την εντύπωση ενός παραμυθιού». Η είσοδος της χορωδίας μας οδηγεί στο πεδίο της μάχης, που ξεσπά με μία τρομακτική είσοδο της ορχήστρας. Η μάχη περιγράφεται άλλοτε με χαρά, άλλοτε με ειρωνεία και άλλοτε με φρίκη από τον αφηγητή και τη χορωδία.
Το Δεύτερο Μέρος (για βαρύτονο, αφηγητή και ορχήστρα), βασίζεται σε στίχους του Πινδάρου από τους «Ύμνους στους Ολυμπιονίκες» και αποδίδεται στα Αρχαία Ελληνικά. Εδώ ο αφηγητής περιγράφει την αγωνιώδη πορεία του δρομέα, που ήδη αρχίζει να διερωτάται για τη χαρά, τη νίκη και τη σκοπιμότητα του πολέμου.
Το Τρίτο και τελευταίο μέρος μας επαναφέρει στην ατμόσφαιρα της μάχης. Εδώ πλέον συμμετέχουν όλοι: οι σολίστ, ο αφηγητής, η χορωδία και η ορχήστρα. Η μέτζο σοπράνο είναι η «Μητέρα». Με τα λόγια του συνθέτη: «η κάθε μητέρα που θρηνεί το παιδί της». Για προφανείς λόγους κατανόησης του νοήματος, το μέρος της αποδίδεται σε σύγχρονα Ελληνικά, ενώ ο αφηγητής και η χορωδία, κατά το μεγαλύτερο μέρος, έχουν Αρχαία Ελληνικά από κείμενα του Ηροδότου, του Θουκυδίδη και του Πινδάρου.
Το έργο κλείνει με ένα αποκορύφωμα αγωνίας και φρίκης απ’ όπου ξεσπάει με τη λέξη «Νενικήκαμεν», που όμως είναι πλέον διαλυμένη και παραμορφωμένη.


Κωνσταντίνος Λυγνός
Περισσότερα και για τα άλλα έργα της βραδιάς διαβάστε εδώ.

Νομίζω ότι η Ορχήστρα των Χρωμάτων, σολίστ και χορωδίες ανταποκρίθηκαν στα απαιτητικά έργα του συνθέτη. Ειδικά στο Νενικήκαμεν η μεγάλη χορωδία της ΕΡΤ, ενισχυμένη απ' αυτήν του Δημοτικού Ωδείου Πάτρας, ανέδειξε την ιδιαίτατη γραφή του Θ. Αντωνίου, πολύπλοκη μα γοητευτική, που αντικατοπτρίζει με ενάργεια τις τάσεις της εποχής που γράφτηκε το έργο.

Στις φωτό της Ιδιωτικής Οδού:

- Οι συντελεστές του Νενικήκαμεν επί σκηνής.
- Ο συνθέτης και δάσκαλος Θόδωρος Αντωνίου.
- Ο Θ. Αντωνίου με την επί σειρά ετών συνεργάτη του μέτζο σοπράνο Μαργαρίτα Συγγενιώτου.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΦΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΙΧΩΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ


Αγαπητοί Νιχωρίτες και απανταχού φίλοι,
Το Νιχώρι μπορεί να καυχάται ότι είναι παρόν στην ιστορία. Έντονη είναι η λειτουργική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή στο Νεοχώριο του Βοσπόρου. Mέσω της τακτικής αυτής αλληλογραφίας μας, ως μια από τις πολλές πρωτοβουλίες της Διοικητικής Επιτροπής που έχουν λάβει σάρκα και οστά τα τελευταία χρόνια και φιλοδοξούν στην ανάπτυξη της αναγκαίας, αν όχι επείγουσας, δυναμικής που θα αναστήσει την τοπική ρωμαίϊκη κοινότητα από αυτόν τον εώς πρότινος αργό και βασανιστικό δημογραφικό, ιστορικό, πολιτιστικό και τελικά κοινωνικό θάνατο, έχω την χαρά και την τιμή να μοιράζομαι την περιρρέουσα αισιοδοξία και τον διάχυτο ενθουσιασμό που πλανάται στον αγέρα του χωριού ενισχυόμενος ίσως και από τις μεθυστικές ανοιξιάτικες ευωδίες και τα χρώματα που χάρισε ο μεγαλόπρεπος ερχομός της νέας εποχής.
Ιδιαίτερα μας χαροποίησε το γεγονός ότι πλήθος πιστών ενίσχυσε δια της συμμετοχής του στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας ηθικά και οικονομικά την ολιγομελή αλλά με πείσμα και πίστη τοπική ρωμαίϊκη κοινότητα και υποστήριξε την λειτουργική ελληνορθόδοξη παράδοση. Ειδικά τη Μ. Παρασκευή και αποκορύφωμα την αναστάσιμη ακολουθία το Μ. Σάββατο όπου περί τους 300 πιστούς έδωσαν το παρόν στον Άγιο Νικόλαο.
Το Μ. Σάββατο ο Άγιος Νικόλαος πασίχαρος έδειχνε το δρόμο για το ναό του στους εκατοντάδες πιστούς από διαφορετικές εθνότητες και θρησκεύματα που συνέρρεαν με ενθουσιασμό για να παρακολουθήσουν την αναστάσιμη ακολουθία: Εκατέρωθεν της σκάλας που ενώνει την παραλία με τον ναό που βρίσκεται πάνω σε λόφο είχαν τοποθετηθεί πυρσοί που σιγόκαιγαν δημιουργώντας ένα φωτεινό σύννεφο που πλανιόταν μέσα στο βαθύ σκοτάδι φώτιζοντας τα βήματα των πιστών καθώς εκείνοι ανέρχονταν την ελικοειδή σκάλα, για να περατώσουν ικανοποιημένοι τα βήματά τους όταν θα εισέρχονταν στον περικαλλή ναό και θα αντίκριζαν το εκπληκτικό τέμπλο.
Φέτος για πρώτη φορά το Χριστός Ανέστη ελέχθη εκτός από τα Ελληνικά, στα Τουρκικά και στα Σλαβονικά, κίνηση η οποία αναμφίβολα πέτυχε την καλύτερη συμμετοχή όλων των παρευρισκομένων. Στην ακολουθία χοροστάτησε ο Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Βαρθολομαίος Σαμαράς, υπογραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου.
Ευχαριστούμε θερμά τους ψάλτες κ. Χρήστο Μηνάογλου, κ. Βύρωνα Νικολαϊδη, κ. Κωνσταντίνο Καμπούρογλου που μαζί με τον τακτικό ψάλτη απέδωσαν τους πασχαλινούς ύμνους με το παραδοσιακό πολίτικο ύφος. Μετά την περάτωση της ακολουθίας επακολούθησε πλούσια δεξίωση με λογής λογής εδέσματα στην κοινοτική αίθουσα.
Στην Αναστάσιμη Ακολουθία την κοινότητά μας τίμησαν με την παρουσία τους ο δήμαρχος Sariyer κ. Şükrü Genç, οι Αντιδήμαρχοι Hüseyin Coskun και Erol Aydın και ο πρόεδρος της Αρμενικής κοινότητας κ. Hagop Baltayan. Σε αυτό το σημείο χρήζει αναφοράς η πολύ σημαντική δράση του κ. Βασίλη Λιναρδή, μέλους στο δημοτικό συμβούλιο του Sariyer, που διαρκώς παροτρύνει με μεγάλη επιτυχία τις δημοτικές αρχές να γνωρίσουν και να υποστηρίζουν της δραστηριότητες της Ρωμιοσύνης στην ευρύτερη περιοχή του Βοσπόρου.


Και φέτος η συνάθροιση ατόμων από πολλές διαφορετικές εθνότητες: Ρωμιοί, Ελλαδίτες, Τούρκοι, Αρμένιοι, Γεωργιανοί, Άγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι, Κούρδοι ίσως και άλλοι, αλλά και από διαφορετικά δόγματα και θρησκεύματα: Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Mουσουλμάνοι Σουνίτες και Αλεβίδες, στέλνει αναμφίβολα το μήνυμα της συνεννόησης, του σεβασμού στη πολιτισμική διαφορετικότητα, της αλληλεγγύης, της συνύπαρξης, της συνεργασίας και την πεποίθηση ότι όλο το ανθρώπινο γένος είναι αλληλέγγυο για την διάδοση της ειρήνης, της δημοκρατίας και την προστασία των ανθρωπίνων αξιών σε μια εποχή όπου η φιλαργυρία και όχι η κατάθλιψη φαίνεται να είναι η μεγαλύτερη ασθένεια που ταλανίζει την ανθρώπινη ψυχή.


Στην αίθουσα του Αγίου Νικολάου: Αριστερά η κ. Βάσω Παπαγιαννάκη, πίσω της η κ. Νεζλά Όζγκιουνες (εκχριστιανισθείσα φίλη της κοινότητας που μαζί με τον άνδρα της κ. Αχμέτ Όζγιουνες συμμετέχει ανελλιπώς στη λειτουργική ζωή στο Νιχώρι). Δεξιά η κ. Ιουλία Τζαντίν-Γιοβανοπούλου και πίσω της η κ. Ίρμα Γκογκιμπερίτζε, Γεωργιανή φίλη της κοινότητας μας, μαζί με άλλους φίλους Ρωμιούς.
Ο κ. Δημήτρης, ο κ. Μιλτιάδης και η κ. Βάσω Παπαγιαννάκη ήλθαν μαζί με την μητέρα τους κ. Φιλιώ Παπαγιαννάκη και συμμετείχαν ουσιαστικά στις προετοιμασίες. Άλλωστε η οικογένεια Παπαγιαννάκη που διατηρεί οίκημα εντός του αυλόγυρου του Αγίου Νικολάου, επισκέπτεται πάντα στις γιορτές το Νιχώρι και συμμετέχει με μεγάλη όρεξη στις προετοιμασίες. Επίσης η κ. Λία Καλφάογλου ήλθε με τον άντρα της κ. Ιωάννη Μυλωνά και το γιο της Κωνσταντίνο. Μαζί με την κ. Ρέα Καλφάογλου, Νιχωρίτισσα και επίτροπο και την μητέρα τους κ. Αλεξάνδρα Καλφάογλου βοήθησαν πολύ στην παραδοσιακή βαφή των πασχαλινών αυγών με κρεμμυδόφυλλα. Επίσης και η κ. Χρυσταλία Καρβουνίδου επισκέφτηκε το Νιχώρι και βοήθησε στις προετοιμασίες. Παραδοσιακά τσουρέκια και κόκκινα αυγά μοιράστηκαν από την κοινότητά μας σε όλους τους ενορίτες και φίλους στο χωριό.



Ο Παναγιώτατος σε επίσκεψη-έκπληξη στην αίθουσα του Αγίου Νικολάου ενεθάρρυνε και επιβράβευσε τη συλλογική δουλειά.

Ο κ. Κώστας Ευθυμιάδης παρέα με τον πρόεδρο κ. Λάκη Βίγκα.
Ο κ. Κώστας ήταν ο άνθρωπος που συνέλαβε την ιδέα να φιλοξενεί η κοινότητα τους νέους της τουρκικής κοινωνίας που έρχονται για την Ανάσταση με ένα κέρασμα. Η ιδέα έγινε σε συνεργασία με τον πρόεδρο πράξη. Η παράδοση αυτή συνεχίζει οχτώ χρόνια τώρα και το Νιχώρι κερδίζει την αναγνώριση όλης της κοινωνίας και πλήθος φιλακόλουθων προσκυνητών πλέον δίνουν το παρόν στην Ανάσταση κάθε χρόνο.

Ο κ. Παντελής και η κ. Κατερίνα Καγιάντελε κάθε χρόνο τη Μ. Πέμπτη κρεμούν μια κόκκινη κορδέλα στο παράθυρό τους, σημάδι ότι στο σπίτι βάφονται τα παραδοσιακά πασχαλινά αυγά.
Το Νιχώρι και του χρόνου θα περιμένει τους παλιούς συντοπίτες και φίλους με ανυπομονησία για τις πασχαλινές προετοιμασίες, ώστε το χωριό πανέτοιμο να υποδεχτεί την Ανάσταση του Θεανθρώπου.


Την Κυριακή του Θωμά η κοινότητά μας συμμετείχε σε εκδρομή στο Πολονέζκιοϊ και γεύμα στο εστιατόριο LEONARDO που διοργάνωσε η κοινότητα του Μεγάλου Ρεύματος. Εκτός από την κοινότητά μας στην εκδρομή συμμετείχαν κάτοικοι από τα Θεραπειά, το Βαθυρρύακα, την Σθένη, το Νισάντασι και τα Ταταύλα. Μετά το πέρας της λειτουργίας στο ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, αναχωρήσαμε για το Πολονέζκιοϊ (παλαιότερα στο χωριό κατοικούσε μεγάλος αριθμός Πολωνών, εξ' ού και το όνομα)... Κατά κοινή ομολογία η όλη διοργάνωση και η επιλογή του συγκεκριμένου εστιατορίου υπήρξε άριστη.


Κατά την διάρκεια του γεύματος είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε σε γνωστές πολίτικες επιτυχίες τον καταξιωμένο τραγουδιστή Γιώργο Βαπορίδη. Συγχαίρουμε την εφορευτική επιτροπή της κοινότητας του Μεγάλου Ρέυματος με επικεφαλής της τον πρόεδρο κ. Γεώργιο Παπαλιάρη, για την άψογη και με δική της οικονομική επιβάρυνση διεκπεραίωση της εκδρομής που έδωσε την ευκαιρία σε αρκετούς Ρωμιούς κατοίκους των προαστίων να ανταμώσουν, να διασκεδάσουν και να συνεορτάσουν το Πάσχα.


Ομαδική φωτογραφία των Μεγαρευμιωτών που έλαβαν μέρος στην εκδρομή. Στο κέντρο με το μπλε κοστούμι ο Σεβ. Μητροπολίτης Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος, αρχιερατικός προϊστάμενος της περιοχής του Βοσπόρου. Αριστερά ο πρόεδρος κ. Γεώργιος Παπαλιάρης.


Μετά από αρκετούς μήνες έντονων ανακαινιστικών εργασιών υπό την ευθύνη του Αρχιμ. Νεκτάριου Σελαλματζίδη, έξαρχου του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, ο ναός του Αγίου Γεωργίου στο Νιχώρι, μετόχιο του Παναγίου Τάφου, ανακαινίστηκε ριζικά. Το αποτέλεσμα είναι πράγματι αξιοθαύμαστο και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον πατέρα Νεκτάριο που με προσωπική εργασία δούλευε με ιδιαίτερο ζήλο μήνες τώρα για την περάτωση του έργου και την προετοιμασία του ναού για τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Γεωργίου.
Την Κυριακή λοιπόν 25/4/2010 εορτάστηκε στο ναό η μνήμη του Αγίου προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλου, συλλειτουργούντων: του Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιου και των Αρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχου και Θαβωρίου κ. Μεθόδιου, παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
Ευχόμαστε από καρδιάς Χρόνια Πολλά μα προ παντός Καλά σε όλους! Είθε το φως του Θεανθρώπου να φωτίζει τις ζωές όλων μας.

Εις το επανιδείν,

Παναγιώτης Θωμόπουλος,
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΝΕΟΧΩΡΙΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΖΙΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΙΣΛΑΜ



Το δίκτυο ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΣ διοργανώνει σήμερα Πέμπτη, 29 Απριλίου και ώρα 7.30 μ.μ. εκδήλωση με ομιλία της κ. Αγγελικής Ζιάκα, λέκτορος του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ με θέμα: «Κοινωνικές και Πολιτικές όψεις του σύγχρονου Ισλάμ: Η άνοδος του φονταμενταλισμού». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Δ. Κωνσταντόπουλου της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ (1ος όροφος).

H Αγγελική Γρ. Ζιάκα είναι λέκτορας θρησκειολογίας του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Δρ. του Πανεπιστημίου Marc Bloch του Στρασβούργου με τη διάκριση για τη διατριβή της «ομοφώνως άριστα». Έχει εξειδικευτεί στο Ισλάμ, τη μουσουλμανική ιστορία, τον αραβοϊσλαμικό πολιτισμό και το διαθρησκειακό διάλογο στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου (ύποτροφος Γαλλικού κράτους), στο Ποντιφικικό Ινστιτούτο Αραβοϊσλαμικών Σπουδών της Ρώμης (PISAI-υπότροφος Βατικανού) και στο Πανεπιστήμιο του Αμμάν της Ιορδανίας.

Το ερευνητικό της ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην μουσουλμανική θεολογία και ιστορία, στον διαθρησκειακό διάλογο, καθώς επίσης και στις κοινωνικές, θρησκευτικές και πολιτικές πτυχές και ζημώσεις του χώρου της Μέσης Ανατολής. Το ερευνητικό της ενδιαφέρον επεκτείνεται επίσης και στα σύγχρονα μεγάλα θρησκεύματα. Έχει ασχοληθεί εκτενώς με τη μελέτη του Ισλάμ στη βυζαντινή, μεταβυζαντινή και νεοελληνική γραμματεία, με το Σιιτικό Ισλάμ και τις σύγχρονες πολιτικές, θρησκευτικές και κοινωνικές του προεκτάσεις στη Μέση Ανατολή, τον διαθρησκειακό διάλογο και άλλα συναφή θέματα.

Από το 2003 διδάσκει το μάθημα της Ιστορίας του Ισλαμικού Κόσμου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας της Κομοτηνής, ενώ από το 1997-2006 εργάστηκε ως καθηγήτρια θρησκευτικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Γυμνάσιο και Λύκειο Εκπαιδευτηριών Βασιλειάδη/Θεσσαλονίκη).
Είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Ερευνητικού Προγράμματος TRES Νetwork και υπεύθυνη της ερευνητικής ομάδας «Θρησκεία και Σύγκρουση» του εν λόγω προγράμματος. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Επιστημονικής Μελέτης της Θρησκείας και του Πολιτισμού/Greek Society for the Study of Culture and Religion (GSSCR) και της Εταιρείας Σπουδών Μέσης Ανατολής (Αθήνα)/Greek Scientific Society of Middle East Studies (Athens).
Tο έτος 2008-2009 ήταν επιστημονική υπεύθυνη του ερευνητικού προγράμματος της Επιτροπής Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με τίτλο Οι χώρες του Αραβικού Κόλπου και η Ευρώπη: για την ενίσχυση της βασικής έρευνας η οποία διεξάγεται στο Σουλτανάτο του Ομάν από τη σκοπιά της ιστορίας του Ισλάμ, της οικονομικής και πολιτικής ανθρωπολογίας, της εθνοαρχαιολογίας, τηςαρχιτεκτονικής, της αισθητικής και του ανθρώπινου περιβάλλοντος.
Παράλληλα προς τα συνέδρια και τις επιστημονικές συνεργασίες από το 2005 παραδίδει μαθήματα για το Ισλάμ και τους κοινωνικούς και γεωπολιτικούς του προβληματισμούς στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών, Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών και Κοινωνικών Επιστημών και Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών), στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου, στη Σχολή Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας, στην Στρατιωτική Σχολή Διοίκησης και Επιτελών και αλλού.

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΜΑΪΟΣ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ - ΩΔΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ




Μουσικός Μάϊος

Τον 13ο χρόνο διανύει ο θεσμός Μουσικός Μάϊος. Μια ιδέα της Βασιλικής Φιλιππαίου που έτυχε ανταπόκρισης από το Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών και στήριξης από το Ίδρυμα Ι. & Ε. ΤΟΠΑΛΗ.
Σε όλα αυτά τα χρόνια ο Μουσικός Μάϊος με συνέπεια και συνεχόμενη παρουσία προβάλλει μια ποιοτική πλευρά ως προς τη διοργάνωση συναυλιών και ανάδειξη της μουσικής δημιουργίας, αλλά και μια πλευρά αναζήτησης και προβληματισμού σε θέματα που αφορούν τη μουσική παιδεία και εκπαίδευση. Με συνέπεια σε αυτό που πιστεύουν οι συνδιοργανωτές ακολουθούν την πορεία των τελευταίων χρόνων, δηλαδή, κάθε δύο χρόνια η διημερίδα και κάθε χρόνο μια ομιλία.
Την ομιλία του φετινού Μουσικού Μαΐου θα καλύψει ο ποιητής Διονύσης Καρατζάς, στην πρώτη συναυλία που θα είναι μια βραδιά ποίησης και μουσικής. Τη θεματική των συναυλιών έρχεται να καλύψει η σύγχρονη μουσική δημιουργία και ο προβληματισμός του 20ου αιώνα, χωρίς να αδικείται η μουσική δημιουργία παλαιότερων εποχών. Αυτό επιβεβαιώνεται με το αφιέρωμα στα 200 χρόνια από τη γέννηση του R. Schumann.
Ο «Μουσικός Μάϊος» φέτος συνεργάζεται με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού του Δήμου Πατρέων και τη ΔΕΠΑΠ, με τη Λέσχη Φίλων Κλασσικής Μουσικής και το Πανεπιστήμιο Πατρών. Οι χώροι που θα διεξαχθούν οι συναυλίες του Μουσικού Μαΐου είναι η Αίθουσα Συναυλιών της Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών, το Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων» και το Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών.
Η ώρα έναρξης των συναυλιών είναι η 9μ.μ. ακριβώς με ελεύθερη είσοδο.
Αναλυτικά το πρόγραμμα είναι:
1) Τετάρτη 28 Απριλίου, ώρα 9μ.μ.
Μουσική, η ποίηση του ανέκφραστου
Ομιλία: Διονύσης Καρατζάς
Γ. Καζάσογλου: Βυζαντινή Μινιατούρα (ποίηση Α. Τερζάκη)
Γ. Καζάσογλου: Γαλήνη (Δ. Σολωμός)
Δ. Βισβάρδης: Αν ήξερα (Μ. Ρωμαίος)
Β. Φιλιππαίου: Κλίμα της Απουσίας (Ο. Ελύτης)
Κ. Λυγνός: Mal du depart
Πούσι (Ν. Καββαδίας)
Θ. Αντωνίου: Το κορίτσι της Μάνης (Paul Millet)
Μ. Θεοδωράκης: Ο δρόμος του φεγγαριού
Έχω καιρό να σε δώ
Τα πρόσωπα του ήλιου (Δ. Καρατζάς)
Μαρία Κιόρογλου, σοπράνο
Φρίξος Μόρτζος, πιάνο
Χώρος: αίθουσα συναυλιών Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών
2) Τρίτη 4 Μαΐου, ώρα 9μ.μ.
Αφιέρωμα στα 200 χρόνια από τη γέννηση του R. Schumann

Θα ερμηνευτούν τα έργα:
B-LA-F Quartetto εγχόρδων (Rimsky-Korsakov, Borodine, Liadov, Glazounov)
A. Glazounov: Quintetto εγχόρδων
Fr. Schubert: Quartetto εγχόρδων
R. Schumann: Piano Quintetto
Με τα Σύνολα της Ορχήστρας Πατρών.
Συμπράττει στο πιάνο η Αδαμαντία Πανούτσου.
Χώρος: Δημοτικό Θέατρο Πατρών «Απόλλων».
3) Τετάρτη 5 Μαΐου, ώρα 9μ.μ.
Ελληνική Μουσική Δημιουργία - 1ος κύκλος
Μ. Θεοδωράκης: Trio pour violon, violoncello et piano
Μ. Βάρβογλης: Trio pour piano, violon et violoncello.
Δ. Δραγατάκης: Αναδρομές ΙΙΙ
Μ. Χατζιδάκις: Ματωμένος γάμος op.3
Χρήστος Κολοβός, βιολί
Μαρίνα Κολοβού, βιολοντσέλο
Φρίξος Μόρτζος, πιάνο
Χώρος: αίθουσα συναυλιών Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών
4) Σάββατο 8 Μαΐου, ώρα 9μ.μ.
Μουσική για βιολί και πιάνο
O. Messiaen: Fantaisie
O. Messiaen: from Vingt regards sur l’ enfant-Jésus
P. Hindemith: Meditation, violin and piano
K. Penderecki: Cadenza
T. Takemitsu: HIKA
E. Carter: Rhapsodic Musings
W. Lutoslawski: SUBITO
Τάνια Σικελιανού, βιολί
Aksana Stahievitch, πιάνο
Χώρος: αίθουσα συναυλιών Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών
5) Σάββατο 15 Μαΐου, ώρα 9μ.μ.
Ελληνική Μουσική Δημιουργία - 2ος κύκλος
Μ. Καλομοίρης: Ελληνικό τραγούδι
Ντ. Κωνσταντινίδης: Mutability Fantasy
Θ. Αντωνίου: For solo saxophone
Ν. Αστρινίδης: Piece de concert op 57
Μ. Μπομπουδάκης: 3 Meditations
Ν. Αστρινίδης: Deux preludes op 14
Κ. Στογιαννίδης: Duo for saxophone and piano op 10
W. Antoniou: Right in 7
Ερατώ Αλακιοζίδου, πιάνο
Θεόφιλος Σωτηριάδης, σαξόφωνο
Χώρος: αίθουσα συναυλιών Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών
6) Τετάρτη 19 Μαΐου, ώρα 9μ.μ.
Ελληνική Μουσική Δημιουργία - 3ος κύκλος
Κ. Ι. Σφακινάκης: Διάβα σιγά
Θ. Αντωνίου: από τις 8 μουσικές εικόνες
Μ. Καλομοίρης: «Βραδυνοί θρύλοι»
Σ. Μουχάγιερ: «Χωρισμός»
Χ. Σαμαράς: 3 τραγούδια σε ποίηση Κ Καβάφη
Γ. Χρήστου: 6 τραγούδια του T.S.Eliot
Άννα Παγκάλου, μέτζο σοπράνο
Νίκος Τσαλίκης, πιάνο
Χώρος: αίθουσα συναυλιών Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών
7) Τετάρτη 26 Μαΐου, ώρα 9μ.μ.
Duet Tabz
Κ. Κυδωνιάτης: Suite Gregue
Χ. Πεγιάζης: Prelude and Fugato
Β. Φιλιππαίου: Alfa
Θ. Κουμεντέρης: TIMERS I – II
Χ.Μ. Κριθαρά: Parallel songs for cello and multi percussion
Α. Νασοπούλου: Three Love HAIKUS
Αλέξανδρος Μποτίνης, τσέλο
Κωνσταντίνος Μποτίνης, κρουστά
Χώρος: αίθουσα συναυλιών Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών
8) Σάββατο 29 Μαΐου, ώρα 9μ.μ.
Συνομιλίες με το φως
Ένα μαγικό ταξίδι με τον Γιώργο Γραμματικάκη στη αφήγηση του φωτός που τον συνοδεύουν και σχολιάζουν με μουσικούς αυτοσχεδιασμούς οι:
Λένα Πετρίδου, βιολί
Σπύρος Γκικόντης, βιολί
Επιπλέον θα ακουστούν αποσπάσματα από ντουέτα των σύγχρονων Ελλήνων συνθετών, Θόδωρου Αντωνίου, Ντίνου Κωνσταντινίδη, Βασιλικής Φιλιππαίου, καθώς και ρομαντική μουσική του 19ου αιώνα των Jacques Fereol Mazas και Charles-Auguste de Beriot.
Επιμέλεια φωτισμού: Μαρία Αθανασοπούλου
Επιμέλεια Video: Λίλα Σωτηρίου
Χώρος: Συνεδριακό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ



Σήμερα το απόγευμα και ώρα 7.30 στην αίθουσα Λεωνίδας Ζέρβας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Βασιλέως Κωνσταντίνου 48, Αθήνα) θα πραγματοποιηθεί τιμητική εκδήλωση για τον Μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος Αθανάσιο (Παπά).
Την εκδήλωση διοργανώνει η Εταιρεία Μελέτης της καθ' ημάς Ανατολής με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων ιερωσύνης του Ιεράρχου και προσφοράς του στην Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία.
Ο Γέρων Χαλκηδόνος χειροτονήθηκε διάκονος το 1959, Πρεσβύτερος και Επίσκοπος Ελενουπόλεως το 1972. Χρημάτισε βοηθός Επίσκοπος του Χαλκηδόνος Μελίτωνος μέχρι το 1976, οπότε και προήχθη σε Μητροπολίτη Ελενουπόλεως. Και υπό τη νέα του ιδιότητα συνέχισε να εξυπηρετεί τον Χαλκηδόνος Μελίτωνα μέχρι την ασθένειά του το 1984. Έκτοτε και μέχρι τον θάνατο του μεγάλου εκείνου Ιεράρχου του Οικουμενικού Θρόνου το 1989, διετέλεσε αντιπρόσωπος του Χαλκηδόνος Μελίτωνος στην Γεροντική αυτή Μητρόπολη και Πατριαρχικός Επίτροπος αυτής (1989-1991). Το 1990 εξελέγη Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως και Θείρων και στις 21 Μαρτίου 2008 εξελέγη Μητροπολίτης Χαλκηδόνος.

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

"ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ" ΗΜΕΡΙΔΑ...


ΠΡΟΝΑΟΣ ..."αντιστασιακών"!

amen.gr

Όπως το είχαμε προβλέψει, σε προηγούμενο άρθρο μας στο amen.gr, η αυριανή ημερίδα για το Πρωτείο που διοργανώνει η Μητρόπολις Πειραιώς δεν είναι μια “επιστημονική” εκδήλωση, αλλά στην ουσία της μια διαδήλωση κατά την οποία επιδιώκεται να ακουστεί “η φωνή της αντίστασης”.
Ενδεικτικό αυτής της τάσης είναι και το μήνυμα που συναντάμε σε πολλά ιστολόγια, για τον χαρακτήρα και τον σκοπό της ημερίδας:

''Οι φωνασκούντες και οι συμφύροντες με τους υπαίθριους ρήτορες και αγύρτες της Νέας Τάξης ένα στόχο έχουν: Να οδηγήσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία στο σκότος. Το όχημα είναι η ψεύδο-ενότητα με την αίρεση του παπισμού.
Τέτοιοι μάντεις κακών υπάρχουν, δυστυχώς, πολλοί και μέσα στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας…
Πρέπει να Αντισταθούμε σθεναρά σε αυτή τη μεθοδευμένη και οργανωμένη προσπάθεια του σκότους…
Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τους Πιστούς, αλλά όλους τους εθνικά και επαναστατικά σκεπτόμενους. Σήμερα οι γύπες και τα αρπαχτικά της Νέας Τάξης έχουν ρίξει την ελληνική κοινωνία στα σκοτάδια του ολοκληρωτισμού.
Δεν πρέπει να παραδεχτούμε αυτή την ήττα.Kαι η μόνη δύναμη που μπορεί να φέρει το φως του ξημερώματος είναι η Ορθοδοξία... ΟΛΟΙ, λοιπόν, στο ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ της Ορθόδοξης Αντίστασης, την Τετάρτη, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας''.

Υπάρχουν και άλλα ανάλογου περιεχομένου δημεγερτικά μηνύματα και σχόλια στο διαδίκτυο, τα οποία καλούν “στα όπλα” τους αγωνιστές, βάλλοντας ουσιαστικά εναντίον κάθε διαλόγου της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τους Ρωμαιοκαθολικούς.

Και ενώ έτσι έχει η κατάσταση εκπλήσσεται κανείς όταν βλέπει στο Πληροφοριακό Δελτίο Πρόναος της ιστοσελίδας της Εκκλησίας της Ελλάδος (newsletter 26.4.2010) την αναγγελία της ημερίδας, η οποία επιδιώκει να πείσει την Ιεραρχία μας να αποσυρθεί από τον διάλογο, που είναι “νεοταξικός”! Η ημερίδα θα έχει οπωσδήποτε όχι μόνο αντιπαπική χροιά, μα και αντιπατριαρχική και γενικότερα σκληροπυρηνική.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα παρατήρηση που αφορά στους κληρικούς ομιλητές της ημερίδας είναι η εξής: Εξαιρώντας τους π. Γεώργιο Μεταλληνό και π. Θεόδωρο Ζήση που είναι ομότιμοι καθηγητές και δεν υπηρετούν, νομίζω, σε ενορίες, ο ιερομόναχος Λουκάς Γρηγοριάτης είναι στην πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχου! Ο δε π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος στην διοικητική δικαιοδοσία του φίλα προσκείμενου στο Φανάρι Μητροπολίτου Πατρών Χρυσοστόμου. Έτσι, η ημερίδα παρουσιάζει ενδιαφέρον και από πλευράς "εκκλησιαστικής" προέλευσης των εισηγητών.
Η ημερίδα, νομίζω, πως θα κλείσει με ψήφισμα. Και εκεί θα φανούν οι πραγματικές προθέσεις των διοργανωτών…

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ



Η Στοά τού Βιβλίου προτείνει ως προσωπικότητα τής χρονιάς τον Χρήστο Γιανναρά για τον μοναδικό πνευματικό του χώρο στον οποίο ξεναγός θα είναι ο ίδιος, την Τετάρτη 28 Απριλίου 2010, ώρα 19:30, σε εκδήλωση με θέμα: “Ανιχνεύοντας νόημα τής ύπαρξης & τής πράξης”. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό, κάτι που ο καθηγητής Γιανναράς επιδιώκει πάντοτε στις εκδηλώσεις του.
O καθηγητής Χρήστος Γιανναράς ανήκει ήδη από τη νεανική μου ηλικία στην προσωπική μου μυθολογία.
Συζητάς μαζί του, απολαμβάνεις την μετ' αυτού αναστροφή, νιώθεις το πρόσωπό του καθάριο κι αδιαίρετο, και το δικό σου επίσης, κι όμως παραμένει μύθος. Τόσο απτός, τόσο οικείος και ταυτόχρονα απ' αλλού φερμένος, σα να σου λέει το του Ελύτη: “τ' αδοκίμαστο και τ' απ' αλλού φερμένο δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι...”.
Ο Γιανναράς κατέστη από νωρίς “σημείον αντιλεγόμενον”: φιλόσοφος ή θεολόγος, προοδευτικός ή συντηρητικός, αιρετικός ή ορθόδοξος κ.ο.κ.
Δημιούργησε τομές, άνοιξε δρόμους, προκάλεσε ρήξεις. Αμφισβητήθηκε αλλά και λατρεύτηκε όσο λίγοι στον καιρό μας.
Εξακολουθεί με το λόγο και τη σκέψη του να προκαλεί συζητήσεις, εντάσεις, μίση και πάθη!
Κάθε επιφυλλίδα του δελτίο θυέλλης!
“Υπερβολικός”, “αμετροεπής”, “θεωρητικός και μόνον”, “ακόμα κι αν έχει δίκιο το χάνει με τον τρόπο του” και άλλα τέτοια ακούγονται μετά από κάθε κείμενο ή δημόσια παρέμβασή του.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο Γιανναράς προφέρει σωστά την πραγματικότητα. Με μια δόση υπερβολής ίσως, αλλά αναφέρεται πάντα στην ουσία των πραγμάτων. Ακόμα κι όταν διαφωνώ μαζί του ή όταν επαναλαμβάνεται εξακολουθώ να τον παρακολουθώ με αμείωτη ένταση. Μ' αρέσει γιατί είναι παρορμητικός, που σημαίνει πως μπορεί να κάνει και λάθος, αλλά η παρόρμησή του είναι παραφορά, είναι άνεμος, είναι έρωτας. Είναι λογικός μα εν ταυτώ και ποιητικός. Φιλοσοφεί κι η σκέψη του έχει πρακτικό χαρακτήρα. Περιγράφει πρόσωπα και καταστάσεις με μοναδική διεισδυτικότητα. Αντέχει στο χρόνο, γιατί αληθεύει. Ορθοτομεί γιατί κοινωνεί.
Είναι ένας από τους δυο -τρεις δημοφιλέστερους πανεπιστημιακούς δασκάλους του 20ου αιώνα. Κι ίσως ο μόνος που έχει δεχτεί απίστευτες επιθέσεις από πολλούς και διαφορετικούς χώρους και στέκει στύλος ακλόνητος. Όσοι ελαφρά τη καρδία του ασκούν κριτική θα 'πρεπε ίσως να σκεφθούν πόσο αυτός ο άνθρωπος έχει πληρώσει με το αίμα της καρδιάς του την υπεύθυνη στάση του. Δεν κρύφτηκε ποτέ, δεν ξέρει τι θα πει υπεκφυγή, δεν εξωραϊσε την ασχήμια. Αυτή την ανδρεία πώς να την αντέξει ο μέσος και ο μικρόνους, ο μέτριος κι ο ασήμαντος;
Ο Γιανναράς πορεύεται μια ζωή στο δρόμο του έρωτα και του θανάτου. Που οδηγούν ίσα στην Ανάσταση. Και δεν παύει να θέτει το οντολογικό ερώτημα πώς ο θάνατος πατείται θανάτω...

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Γεωργίου Θ. Γιαννοπούλου: Οι δύο Παπουλάκοι


-->
Οἱ δύο Παπουλᾶκοι
(Ὁ ἀγύρτης καί ὁ λατρευθείς ὡς ὅσιος)
Ἡ ἀνακοινωθεῖσα ἐσχάτως ἐπιδίωξη τῆς Μητροπόλεως Θήρας νά ἁγιοποιηθῇ ὁ Παπουλᾶκος, ἤτοι ὁ μοναχός Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος (1770-1861), καί ἡ ἄμεση ἀντίδραση τοῦ μητροπολίτου Ἠλείας πί τοῦ θέματος, ἐπανέφεραν στό προσκήνιο τήν μορφή, ἡ ὁποία ὑπό τό ὄνομα (ὀρθότερα: τό προσωνύμιο) Παπουλᾶκος, κυριολεκτικῶς ἀναστάτωσε τήν Πελοπόννησο κατά τά μέσα τοῦ 19ου αἰῶνος.
Ἀλλά Παπουλᾶκος δέν ὑπῆρξε μόνον ἕνας. Ἁνεφάνησαν δύο μοναχοί ὑπό τό ὄνομα αὐτό, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὡς κοινό χαρακτηριστικό μόνον τό ὄνομα καί τόν σάλο, πού προεκάλεσαν. Κατά τά λοιπά, ὑπῆρξε χαώδης ἡ μεταξύ των διαφορά.
1) Ὁ πρῶτος Παπουλᾶκος, ὁ μοναχός Εὐγένιος ἤ Ἅγιος Πατέρας, ὅπως τόν ἀπεκάλει ὁ λαός, ἐνεφανίσθη στίς ἀρχές τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ ᾿21 στήν περιοχή ὕπερθεν τοῦ Ρίου, στά χωριά Καστρί καί Σελά. Ὅπως ἀφηγεῖται ὁ Φωτᾶκος στά ἀπομνημονεύματά του, κατήγετο ἀπό τήν Ἰθάκη. Πρό τῆς Ἐπαναστάσεως ἐπαιτοῦσε στήν Πάτρα καί στό Αἴγιο, ἀπό ὅπου εἶχε ἐκδιωχθῆ λόγῳ κακῆς διαγωγῆς. Ἀπό τό Καστρί μετεκόμισε στό Διακοφτό, συνοδευόμενος ἀπό δύο «μοναχές», ἐκ τῶν ὁποίων ἡ μία, καταγομένη ἀπό τήν συνοικία Βλατερό τῶν Πατρῶν, ἦταν ὑπόπτου διαγωγῆς.
Αὐτή ἦταν ἡ ἀρχή. Ἐν συνεχείᾳ φοβούμενος, μήπως ἀποκαλυφθῇ τό ποιόν του, ἄλλαζε ἐγκατάσταση, κυρίως σέ διάφορα χωριά τῆς ἐπαρχίας Καλαβρύτων. Τελικῶς, ἐπέλεξε ἕνα εἰδυλλιακό καί ἱστορικό σημεῖο, τά Τριπόταμα, ὅπου οἱ ἀρχαιότητες τῆς ἀρχαίας πόλεως Ψωφίδος, καί ἔκτισε μονή, ἀφιερωθεῖσα στήν Παναγία καί ἑορτάζουσα στίς 23 Αὐγούστου. Ἡ φήμη του ὡς ἐναρέτου, θεοσεβοῦς καί προφητεύοντος τά μέλλοντα, διέτρεξε ταχύτατα ὅλη τήν Πελοπόννησο. Βρισκόμαστε πλέον στό ἔτος 1825, ὅταν ὁ Ἰμβραήμ δέν ἄφηνε σ᾿ αὐτήν «λίθον ἐπί λίθου», ὁ ὀδυνώμενος δέ καί ἐν ἀπογνώσει λαός ἦταν ἐπιρρεπής στό νά ἀποδέχεται τίς προφητεῖες τοῦ Παπουλάκου. Πρό τῆς ἀποβάσεως τοῦ Ἰμβραήμ εἶχε «προφητεύσει» κατά τά κηρύγματά του πρός τόν λαό ὅτι: «καθώς ἐσεῖς κάμνετε καί δέν φυλάττετε τάς ἐντολάς τοῦ Θεοῦ καί διά τάς ἄλλας ἁμαρτίας σας, Ἀραπᾶδες θά στείλῃ ὁ Θεός νά σᾶς παιδεύσῃ!». Ἡ πρώτη αὐτή προφητεία ἐπηλήθευσε. Ἀλλά καί μία ἄλλη πλέον περίεργος. Εἶχε «προείπει» ὅτι ὁ Ἰμβραήμ, ὁ ὁποῖος τό 1825 κατέκαυσε ὅλα τά γύρω τοῦ μοναστηριοῦ χωριά, θά ἄφινε ἄθικτο (δέν τό ἐπλησίασε κἄν!) τό μοναστῆρι τοῦ ἰδίου καί τῆς συνεργάτιδός του μοναχῆς Χρυσαυγῆς, τῆς μόνης πού τοῦ εἶχε ἀπομείνει. Κατόπιν αὐτῶν τῶν «θαυμασίων» διωγκώθη ἡ φήμη του καί ἡ πίστη στήν ἁγιότητά του.
Τό πρᾶγμα ἄρχισε νά γίνεται ἐπικίνδυνο γιά τήν πορεία τῆς Ἐπαναστάσεως. Πάμπολλοι Ἕλληνες, ἀκόμη καί καπεταναῖοι, ἐπέταξαν τά ὅπλα καί ἔγιναν μοναχοί. Ὁ ψευδοπροφήτης ἐθριάμβευσε καί ἐθησαύριζε. Ὁ Νικηταρᾶς, ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Ζαΐμης θορυβημένοι προσπαθοῦσαν νά βροῦν τρόπο ἀντιμετωπίσεως τοῦ κακοῦ, ἀλλ᾿ ἐφοβοῦντο τόν λαό. Τελικῶς, τήν (ριζική) λύση ἔδωσε ὁ Ἰμβραήμ. Αὐτός, διατρέχοντας λυσσωδῶς τήν Πελοπόννησο καί ἀκούγοντας ὅτι ὁ Ἅγιος Πατέρας εἶχε συλλέξει μυθώδη θησαυρό, ἐνέσκηψε στά Τριπόταμα στίς 14 Σεπτεμβρίου τοῦ 1826, ἔσφαξε τόν Παπουλᾶκο, αἰχμαλώτισε τήν Χρυσαυγή καί ἐλεηλάτησε τά ἀργύρια τῆς ἀγυρτείας. Αὐτό ὑπῆρξε τό τέλος τοῦ πρώτου Παπουλάκου.
2) Ὁ δεύτερος Παπουλᾶκος, ὁ Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος, ἐγεννήθη στό χωριό Ἄρμπουνα τῶν Καλαβρύτων περί τό 1770. Μοναχός ἔγινε σέ μεγάλη ἡλικία, ἐπί πολλά δέ ἔτη ὑπῆρξε ἀσκητής. Οἱ γραμματικές του γνώσεις ἦσαν ἐλάχιστες. Τό 1847, δηλαδή σέ μεγάλη ἡλικία, ἄρχισε τό κηρυκτικό του ἔργο.
Ἡ φήμη του ὡς συναρπαστικοῦ ἱεροκήρυκος διεδόθη ταχύτατα, ἐνῶ ἐγοήτευε τόν λαό καί μέ τήν ἀκραία πενία του. Τό κήρυγμά του ἠθικολογικό καί ἀπόλυτα ἐκκλησιαστικό στήν ἀρχή, ἄρχισε σιγά-σιγά νά ἐπεκτείνεται σέ εὐρύτερα φλέγοντα θέματα τῆς Ὀθωνείου περιόδου: νά καυτηριάζῃ τήν ἀνακήρυξη τοῦ αὐτοκεφάλου τῆς ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας καί ἰδίως τήν διάλυση τῶν μονῶν, τήν ὁποίαν ἐπέβαλε ἡ βαυαρική ντιβασιλεία. Στόχο του ἀποτελοῦσαν καί οἱ μισσιονάριοι (παπικοί καί προτεστάντες), ἀλλά καί τά σχολεῖα τῆς ἐποχῆς, προπαντός δέ τά διαβολικά, πως τά ἐθεώρει, Πανεπιστήμια. Γενικῶς ἠρνεῖτο, ὅ,τι ἐθεώρει ὡς ὀθνεῖο, δηλαδή ξενόφερτο, μή σύμφωνο πρός τά πατροπαράδοτα τῆς χώρας καί τοῦ λαοῦ της.
Ἄρχισε μέ πυρίνους λόγους νά καταγγέλλῃ τήν ἐξουσία, «τούς Λουθηροκαλβίνους, πού εἶναι πιό ἄπιστοι κι ἀπό τόν Ἰμβραήμ κι ἀπό τόν Ἀλῆ Πασᾶ». Ἡ καυστικότης τοῦ κηρύγματός του καί, προπαντός, ἡ ἔκδηλη λαϊκή του ἀπήχηση ἦταν φυσικό νά προκαλέσῃ τήν ἀντίδραση τῶν Ἀρχῶν. Ἄρχισαν διώξεις ἐναντίον του. Τό 1851 συνελήφθη καί μετεφέρθη στήν Ἱερά Σύνοδο, γιά νά τοῦ ἐπιβάλῃ κυρώσεις. Ἡ Σύνοδος τόν παρέπεμψε στόν Ἐπίσκοπο Καλαβρύτων, ὁ ὁποῖος προσεπάθησε νά τοῦ ἐπιβάλῃ κάποιον περιορισμό.
Ὁ Παπουλᾶκος ὅμως, δηλαδή ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔλεγε, «οὐ δέδεται». Περιοδεύει ὅλες τίς ἐπαρχίες τῆς Πελοποννήσου, ὅπου ὁ λαός τόν περιβάλλει μέ ἐκδηλώσεις λατρείας ὡς ἅγιο. Τό 1852 διατάσσεται ὁ ἐγκλεισμός του σέ μονή τῆς Θήρας. Αὐτός ὅμως ἀναστατώνει κυριολεκτικῶς τήν Μάνη, ὅπου Ἐπίσκοποι καί ἱερεῖς τόν συνοδεύουν, ὁμοῦ μέ πλῆθος λαοῦ, στά κηρύγματά του.
Ἡ κυβέρνηση στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις, οἱ ὁποῖες κυκλώνονται ἀπό τόν λαό. Στρατιῶτες λιποτακτοῦν. Στέλνονται νέες δυνάμεις καί τελικῶς διά προδοσίας τοπικοῦ ἱερέως συνελήφθη στίς 21 Ἰουλίου 1852. Ἐκλείσθη στίς φυλακές τοῦ Ρίου μέχρι τόν Ἰανουάριο 1854. Παρεπέμφθη σέ δίκη, ἡ ὁποία ὑπό τήν πίεση τοῦ λαοῦ ἀνεβλήθη καί δέν ξανάγινε ποτέ. Τελικῶς, ἡ ἱερά Σύνοδος τόν ἐξώρισε σέ μονή τῆς Ἄνδρου, ὅπου ἀπέθανε στίς 18 Ἰανουαρίου 1862, δεηθείς ὑπέρ τῶν διωκτῶν του.
Ὁ Παπουλᾶκος, κατ᾿ ἀντίθεσιν πρός τόν πρῶτο ἀγύρτη τοῦ 1825-26, ὑπῆρξε ἐκκλησιαστική μορφή, ἡ ὁποία, ὅπως σήμερα ὑποστηρίζεται, μετέφερε στόν 19ο αἰῶνα τό ἦθος τῶν Κολλυβάδων τοῦ 18ου. Τό κίνημά του περιεῖχε στοιχεῖα θρησκευτικά καί ἐθνικά, ἀφοῦ ἐθεώρει τόν ἐαυτό του μαχόμενο ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος. Ἀλλά καί ἡ καταφορά του κατά τῆς ξενοφέρτου ἀθέου παιδείας αὐτή τήν ἔννοια εἶχε: τήν προστασία τῆς πατρίδος ἀπό μολύσματα ξένα πρός τίς παραδόσεις της. Θά ἐλέγαμε ὅτι περιέκλειε ὅλην τήν λαϊκή εὐσέβεια τῆς τότε Ἑλλάδος, ὁ λαός τῆς ὁποίας, πλήν τῶν ὀργάνων τῆς ἐξουσίας, τόν ἐτίμησε ὡς Ἅγιο. (1)
*1.- Πλήρη εἰκόνα σχηματίζει κανείς ἀπό τό γλαφυρό, πλήν δυσεύρετο σήμερα, βιβλίο: «Παπουλᾶκος» τοῦ Κωστῆ Μπαστιᾶ (Ἐκδοτική Ἀθηνῶν, 1963).

ΣΤΟ ΝΙΧΩΡΙ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ


φωτο: Νικόλαος Μαγγίνας

Στον ανακαινισμένο Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Νιχώρι του Βοσπόρου, που είναι μετόχι του Παναγίου Τάφου, λειτούργησε σήμερα ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος.
Συλλειτουργοί του τρεις ιεράρχες της Σιωνίτιδος Εκκλησίας: Καπιτωλιάδος Ησύχιος, Κωνσταντίνης Αρίσταρχος και Θαβωρίου Μεθόδιος.
Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων τέλεσε και τον αγιασμό επί τη ανακαινίσει του Ναού.



Στην Θ. Λειτουργία παρέστησαν: ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Βασίλειος Μπορνόβας, Άρχοντες οφφικιάλοι, Ρωμιοί της Πόλης και προσκυνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

ΓΝΩΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ


Στην Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων amen. gr διαβάστε, αγαπητοί συνοδίτες, ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του Μητροπολίτου Δημητριάδος Ιγνατίου και του Μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου για το ζήτημα της μεταφράσεως των λειτουργικών κειμένων.

Επίσης, για το ίδιο θέμα: ένα άρθρο του καθηγητή του Α.Π.Θ. Πέτρου Βασιλειάδη και δύο άρθρα του θεολόγου Χάρη Ανδρεόπουλου:
- Η ιερότητα βρίσκεται στο περιεχόμενο, όχι στη γλώσσα. Πρόκειται για μια σύντομη, αλλά άκρως κατατοπιστική ιστορική επισκόπηση
του ζητήματος της μεταφράσεως της Αγίας Γραφής στη νεοελληνική.
- Οι προτάσεις Βασιλειάδη για τη λειτουργική αναγέννηση.

Διαβάστε, επίσης, στο ΒΗΜΑ της Κυριακής το άρθρο της καθηγήτριας του ΑΠΘ Δήμητρας Κούκουρα Πάτ' ερημών.

Ο διάλογος για το θέμα έχει ξεκινήσει με πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις να έρχονται στο προσκήνιο.

ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΟ ΝΙΧΩΡΙ


Σήμερα στο Νιχώρι του Βοσπόρου στο Ναό του Αγίου Γεωργίου, που είναι μετόχι του Παναγίου Τάφου, λειτουργεί ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, επί τη ανακαινίσει του Ναού του Μεγαλομάρτυρος, του οποίου τη μνήμη εόρτασε η Εκκλησία μας προχθές.
Δημοσιεύουμε φωτογραφίες από τα έργα της ανακαίνισης τα οποία επιμελήθηκε προσωπικά ο Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη Αρχιμ. Νεκτάριος Σελαλμαζίδης.



Στο Νιχώρι εκτός από τους λαμπρούς Ναούς της Παναγίας της Κουμαριώτισσας και του Αγίου Νικολάου που υπάγονται στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως, υπάρχει και ο Ναός του Αγίου Γεωργίου, μετόχι του Παναγίου Τάφου, που οι Νιχωρίτες ευλαβούνται ιδιαίτερα.




Ευχαριστώ τον Νιχωρίτη Λάκη Βίγκα για τις φωτογραφίες από τις ανακαινιστικές εργασίες στον Άγιο Γεώργιο.

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

ΟΙ "ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ" ΣΕ ΔΡΑΣΗ!



amen.gr

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Είναι γνωστό και πολυδιαφημίζεται με κάθε τρόπο, ότι την ερχόμενη Τετάρτη 28 Απριλίου η Μητρόπολις Πειραιώς διοργανώνει ημερίδα “θεολογικού προβληματισμού και παγχριστιανικού ενδιαφέροντος” με θέμα: “Πρωτείο” - Συνοδικότης και Ενότης της Εκκλησίας.

Στο τέλος του σχετικού δελτίου τύπου της Μητροπόλεως Πειραιώς επισημαίνεται: “Η παρουσία σας θα αποτελέσει μία ενδυνάμωση της αληθείας της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Εκκλησίας μας”! Με άλλα λόγια η παρουσία σου, χριστιανέ, είναι απαραίτητη γιατί η πίστη κινδυνεύει και χρειάζεται “ενδυνάμωση” η Ορθοδοξία μας.

Αβίαστα προκύπτουν οι παρακάτω αντικειμενικές παρατηρήσεις:

1. Για πρώτη φορά Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος διοργανώνει μια μεγάλη, καθαρά “αντι-οικουμενιστική” εκδήλωση με προσκεκλημένους ομιλητές τις “κεφαλές” του “αντι-οικουμενιστικού αγώνα”. Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ είναι γνωστό ότι έχει υπογράψει την “Ομολογία Πίστεως” που έχει συνταχθεί από τις “κεφαλές” και επανειλημμένως έχει εκφραστεί για την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ως αιρετική. Τώρα προχωράει ένα βήμα παραπέρα: Ως επίσκοπος φαίνεται να ηγείται, πλέον, του “αντι-οικουμενιστικού αγώνα”. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αν και ποιοι άλλοι επίσκοποι της Ελλαδικής Εκκλησίας θα παρευρεθούν στην “αντιρρητική” εκδήλωση.

Αξίζει να θυμηθούμε εδώ την κατάληξη του ανακοινωθέντος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος τον περασμένο Οκτώβριο (15/10) για την “Ομολογία Πίστεως”: “Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος παρακολουθεί και θα συνεχίσει να παρακολουθεί επαγρυπνούσα το θέμα των διαλόγων της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους Ετεροδόξους, γι’ αυτό και θεωρεί ότι το, ως «Ομολογία Πίστεως» κείμενο, ως εκ περισσού.

Παρακαλεί δε τους πιστούς να εμπιστεύονται τους Ποιμένες τους και να απέχουν από ενέργειες, που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα”.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς παίρνει μια πρωτοβουλία για μια ημερίδα που φιλοδοξεί να υποκαταστήσει, ουσιαστικά, τη Σύνοδο και που σίγουρα θα δημιουργήσει “περαιτέρω προβλήματα”.

2. Το θέμα της ημερίδας δεν καθόλου τυχαίο. Αφορά στο Πρωτείο, δηλ. στο θέμα που συζητείται διεξοδικώς κατά τον επίσημο διάλογο Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών. Να θυμίσουμε εδώ ότι οι “αντι-οικουμενιστές” θριαμβολογούσαν μετά την λήξη των εργασιών της Μικτής Θεολογικής Επιτροπής Διαλόγου στην Πάφο της Κύπρου, τον περασμένο Οκτώβριο, γιατί δεν επήλθε κάποια συμφωνία και το θέμα παραπέμφθηκε σε νέα συνεδρία της Μικτής Επιτροπής τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στην Βιέννη. Θεώρησαν ότι συνέβαλαν, με τις διαμαρτυρίες τους, στο αδιέξοδο των συνομιλιών. Έτσι τώρα, εν όψει Βιέννης, επιχειρούν να δημιουργήσουν “κλίμα” και να προκαταλάβουν, όσο είναι δυνατόν, τις εξελίξεις. Διό και υπάρχει εισήγησις του ιερομονάχου Λουκά Γρηγοριάτη (έχουμε και εκπρόσωπο του Αγίου Όρους!) με το θέμα που απασχολεί τον επίσημο διάλογο: “Τα πρεσβεία τιμής και η ενότης της Εκκλησίας κατά την πρώτη χιλιετία”.

3. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός ότι στην ημερίδα, που διοργανώνεται από την Μητρόπολη Πειραιώς, δεν εκλήθη ως εισηγητής ούτε ένας Ιεράρχης της Εκκλησίας της Ελλάδος, από εκείνους που εκπροσώπησαν την Ελλαδική Εκκλησία τόσο στη Ραβέννα όσο και στην Πάφο, όπου συζητήθηκε το θέμα του Πρωτείου. Για εκπροσώπους του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν γίνεται, φυσικά, λόγος, αφού το Φανάρι είναι “κόκκινο πανί” για τους “αντι-οικουμενιστές”.

4. Σε ανακοινωθέν της Δ.Ι.Σ. (13.1.2010) αναφέρεται ότι “η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, ύστερα από εισήγηση της Συνοδικής Επιτροπής επί των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων, αποφάσισε να αποσταλούν στους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες τα κείμενα, τα σχετικά με τον διάλογο μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Ρωμαιοκαθολικών, και οι παρατηρήσεις των εκπροσώπων της Εκκλησίας μας από την πρόσφατη Συνεδρία της Μικτής Θεολογικής Επιτροπής που πραγματοποιήθηκε στην Πάφο της Κύπρου”. Τα κείμενα προφανώς εστάλησαν στους Μητροπολίτες προς ενημέρωσίν τους. Δεν έχουν σημειωθεί, απ' όσο γνωρίζουμε, αντιδράσεις στο πώς οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος χειρίστηκαν το θέμα. Άρα, πριν να έχουμε κάποια νέα επίσημη τοποθέτηση επί του θέματος εν Συνόδω, ένας ιεράρχης διοργανώνει ημερίδα με σκοπό να προβληθούν οι γνωστές θέσεις των “αντι-οικουμενιστών” κληρικών και λαϊκών.

Όταν προ μηνών τόσο ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος όσο και ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης κάλεσαν, με σχετικές επιστολές τους, την Εκκλησία της Ελλάδος να πάρει θέση έναντι της “Ομολογίας Πίστεως” και των “αντι-οικουμενιστών”, οι οποίοι, στην πλειοψηφία τους, δεν εκφράζουν απλώς μια αντίθετη άποψη αλλά ζητούν “καθαιρέσεις” και “αποτειχίσεις”, η Εκκλησία της Ελλάδος δεν αντιμετώπισε δυναμικά την πρόκληση αυτή.

Τώρα είμαστε προ μιας νέας πραγματικότητας. Η “Φιλορθόδοξος Ένωσις Κοσμάς Φλαμιάτος”, που πρωταγωνίστησε τον τελευταίο καιρό σε εκδηλώσεις εναντίον του διαχριστιανικού διαλόγου και του Οικουμενικού Πατριάρχου, εκδίδει περιοδικό με αναμενόμενο εμπρηστικό περιεχόμενο.

Ένας ιεράρχης δίνει βήμα στους “αντι-οικουμενιστές”, δηλ. ουσιαστικά τους “νομιμοποιεί”, και καλείται “ο πιστός λαός” σε μαζική, ουσιαστικά διαδήλωση κατά του “οικουμενισμού”, που αξιώνουν να καταδικαστεί ως “αίρεση”.

Το σίγουρο είναι πως η ημερίδα της Τετάρτης θα έχει “επιτυχία” σε όγκο και παλμό, καθώς η κινητοποίηση είναι μεγάλη και το πιο σίγουρο είναι ότι η Ιεραρχία δεν έχει φωνή για τα θέματα του διαλόγου των Εκκλησιών. Ή, τουλάχιστον, έχει πολύ ασθενική...

Οι “Οικουμενιστές” δεν διαθέτουν αντίστοιχους μηχανισμούς προβολής και διάδοσης των απόψεών τους. Και βέβαια δεν απευθύνονται στο θυμικό του “πιστού λαού” το οποίο κατακυριεύουν οι “αντι-οικουμενιστές”.

Η Εκκλησία της Ελλάδος θα πρέπει, επιτέλους, να δει το θέμα με προσοχή και στις πραγματικές του διαστάσεις. Για να μην είναι ουραγός των εξελίξεων και να τρέχει να θεραπεύσει, ενώ θα μπορούσε να προλαμβάνει.

Related Posts with Thumbnails