Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

H ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ "ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ" ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


Με την παρουσία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, του εκπροσώπου της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου Σεβ. Μητροπολίτου Προικοννήσου κ. Ιωσήφ και πολλών ιεραρχών και εκπροσώπων Εκκλησιών καὶ κληρικών, μεταξύ των οποίων και η ιστορική ηγεσία της Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή» καθὼς και άλλων ιεραποστολικών κινήσεων, Πανεπιστημιακών, Αρχόντων του Πατριαρχείου, Θεολόγων, λογίων, δημοσιογράφων καὶ του Αθηναϊκού κοινού, πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ στην αίθουσα τελετών του «Παρνασσού» η βιβλιοπαρουσίαση των δύο τόμων της τριλογίας του «Συνοδικού της εν Ελλάδι Εκκλησίας» του Μ. Ιερομνήμονος και καθηγητού Αριστείδου Πανώτη.

Ομιλητές ήταν ως Θεολόγος και κληρικός ο ηγούμενος της Μονής Τατάρνης π. Δοσίθεος Κανέλλος, ως φιλόλογος, ερευνητής και πανεπιστημιακὸς καθηγητής, ο Άρχων κ. Εμμανουήλ Βαρβούνης και ως νομικός και ειδικός του κανονικού και του εκκλησιαστικού Δικαίου ο τακτικός καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών Άρχων κ. Ιωάννης Κονιδάρης.

Ο π. Δοσίθεος επισήμανε τον διαχρονικό αγώνα της Μεγάλης Εκκλησίας για να παγιωθεί στον ελληνικό λαό η ορθόδοξη ευσέβεια κατά την πολιτειοκρατική επιδρομή της Εικονομαχίας, της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας, που επεξετάθη δυστυχώς από την Βαυαροκρατία και όταν συνεστήθη η Νεοελληνική Πολιτεία, εισάγουσα τα καινά δαιμόνια του Διαφωτισμού στην εν Ελλάδι εκκλησιαστική ζωή για να κατασταθεί η Εκκλησία μια ακόμη υπηρεσία του κράτους όπως σε μερικές χώρες της Ευρώπης.

Αλλά και μετά την έκδοση του Τόμου του 1850 συνεχίστηκε, από το 1852, η άμεση παρέμβαση των πολιτειοκρατών στα εκκλησιαστικά πράγματα, δημιουργώντας σκάνδαλα και διχασμούς που περιγράφει ο συγγραφέας με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα και οδήγησαν την Εκκλησία στην γνωστή ως νέα «Βαβυλώνια Αιχμαλωσία» μέχρι το 1923, προκαλώντας την ανάγκη αναπτύξεως από κληρικούς και λαϊκούς των διαφόρων «ανακαινιστικών κινήσεων» για να βοηθήσουν, και μερικές φορές να αναπληρώσουν και τις ελλείψεις των διοικούντων την Εκκλησία εξ' αιτίας των κρατικών δεσμών.

Ο καθηγητής κ. Βαρβούνης παρουσίασε και σχολίασε τα 92 σπουδαία κεφάλαια των δύο τόμων που μέχρι τώρα εξεδόθηκαν, με την πρωτότυπη εικονογραφία και σημαντική βιβλιογραφική στήριξη που ζωντανεύουν το γραμμένο με γλαφυρότητα κείμενο, και υπογράμμισε την εντιμότητα και ευθυκρισία του συγγραφέα να μην αποκρύψει και εξωραΐσει τα λάθη των πολιτικών και των εκκλησιαστικών ανδρών που θόλωσαν τα πεπραγμένα τους σε στιγμές που ο ελληνισμός έγραφε την Ιστορία των νεώτερων χρόνων του και έβλεπε προσεγγίζουσαν την μεγάλη ημέρα της ολοκληρώσεως των προσδοκιών του. Τέλος συνέστησε τέτοιο βιβλίο με ιστορική βαρύτητα πρέπει να διαβαστεί από κάθε ιεράρχη και κληρικό και λαϊκό για να μην αγνοεί την πρόσφατη Ιστορία της Εκκλησίας του.

Τέλος, ο καθηγητής κ. Κονιδάρης με εύστοχους και επιτυχείς χαρακτηρισμούς μίλησε για τον συνθετικό άθλο του συγγραφέα να εξιστορήσει τα σημαντικότερα και πλέον καθοριστικά γεγονότα της εκκλησιαστικής ζωής του ελληνικού λαού είκοσι αιώνων σε δύο ευμεγέθεις τόμους, που θα συμπληρωθούν μέχρι τα χρόνια μας με τον τρίτο τόμο που αναμένουμε εναγωνίως. Ο κ. Κονιδάρης περιέγραψε το υφιστάμενο σήμερα καθεστώς στην εν Ελλάδι Εκκλησία με την τριχοτόμηση της διοικήσεως ως μοναδικόν στην Ορθοδοξία, και ευχήθηκε οι ευρωπαϊκές εξελίξεις κάποτε να μπορέσουν να ενοποιήσουν το κλίμα του Οικουμενικού Θρόνου και να δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες για την ελεύθερη λειτουργία του ιερού Θεσμού της Εκκλησίας εκεί που οι Πατέρες τον καθόρισαν να ποιμαίνει με ενότητα τον ελληνόφωνο ορθόδοξο λαό. Σχολίασε την ανάγκη πλέον να μην κρύπτονται τα λάθη των ταγών της εκκλησιαστικής διοικήσεως καὶ των πολιτικών ανδρών, για να μην επαναναμβάνονται και να σκέπτονται όλοι οι σημερινοί διαχειριστές της εκκλησιαστικής και πολιτικής διακονίας πώς η μνήμη της Ιστορίας κάποια ημέρα, αργά ή γρήγορα, θα επιληφθεί και των πεπραγμένων τους και θα πρέπει η υστεροφημία τους να βρίσκεται πρό οφθαλμών. Ως παλαιός Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ και καθηγητὴς συνέστησε το «Συνοδικό» ως σχολικό βοήθημα στις Εκκλησιαστικές Ακαδημίες και Σχολές.

Τον επίλογο απηύθυνε ο συγγραφέας κ. Πανώτης, ο οποίος αφού ευχαρίστησε τους παρόντες επισήμους και τους ομιλητές, καθώς και τούς φιλοξενούντες στην ιστορική αίθουσα του Παρνασσού, τους εκδότες και κυρίως τους οργανωτές της συναντήσεως αυτής και τους προσελθόντες υπό άσχημες κλιματολογικές συνθήκες, έλαβε τον λόγο και μεταξύ των άλλων είπε ότι, εκ νεότητός του θέλησε να μάθει τα της πορεία της θρησκευτικής ζωής του ελληνικού λαού και ειδικά εκείνα τα βαθύτερα του μυστηρίου της Ἐκκλησίας. Μαθήτευσε πλησίον σοφών σύγχρονων Γαμαλιήλ, Πατριαρχών, αρχιερέων, καθηγητών, ερευνητών και από έδρας δίδαξε και συνέγραψε πολλά επί μισό και πλέον αιώνα. Στο μακρό αυτό διάστημα αποθησαύρισε γνώσεις και συμπεράσματα για την εκκλησιαστική ζωή, μακράν της φθοράς της διοικήσεως και των μονοθέλητων αντιλήψεων. Τον απησχόλησε στην συνέχεια ο Μερισμός της Εκκλησίας παρά την ρητή εντολή του Κυρίου της και ασχολήθηκε με την Πανορθόδοξη και την Διαχριστιανική ενότητα δείχνοντας απόλυτη εμπιστοσύνη σ’ αὐτό που είναι και αντιπροσωπεύει. Σήμερα, εποχή κυριαρχίας της μνήμης, που χωρίς την μνήμη ούτε ο ηλεκρονικός υπολογιστής δεν δουλεύει, αποφάσισε από καθήκον στους προ αυτού διδασκάλους του και στους μαθητές του να δώσει με ένα Opus vitae μια τίμια πληροφόρηση στους αναγνώστες και στις μέλλουσες γενεές, αφού πρόσφατα είδε τον εκτραχηλισμό της ψευνώνυμης πλάνης μέσα σε σώματα και τα ΜΜΕ, καθὼς και τους αδέσποτους αντιφρονούντες, ποὺ διαλαλούν δήθεν «ομολογίες» χωρίς διάκριση για να μερίζουν την Εκκλησία.

Μεταξύ των πολλών υπενθύμισε πως πρώτος ο Καποδίστριας κατήγγειλε το 1830 το πολιτειοκρατικό καθεστώς του Μεγάλου Πέτρου που επέβαλε στην Ρωσία από το 1730 και εισηγήθηκε δεσμό με την Μητέρα Εκκλησία της Κων/πόλεως με την αυτονομία της τοπικής Εκκλησίας και όχι την αυτοκεφαλία που συνήθως την μεταπράττει η κοσμική εξουσία. Δηλαδή, ο άτυχος κυβερνήτης προηγήθηκε 87 χρόνια πριν αυτό το καθεστώς καταργηθεί το 1917 στην Ρωσία. Όμως, ως γνωστόν, τον δολοφόνησαν και η υπόθεση έπεσε στα χέρια των Φαρμακιδιστών που επέβαλαν το Ρωσικό καθεστώς που ταλαιπώρησε την Εκκλησία επί 90 χρόνια μέχρι το 1923. Τον κανονικό δεσμό της Μητέρας και θυγατέρας Εκκλησίας με την τοπική αυτονομία, που υπέδειξε ο Καποδίστριας το 1830, τώρα προσπαθεί να επιβάλει αντίστροφα το Πατριαρχείο Μόσχας, ώστε η θυγατέρα Εκκλησία (Μόσχας) να συνδεθεί μαζί με την Μητέρα της Εκκλησία (το Κίεβο) με αυτονομία, χάρη της επιχειρούμενης νέας ανά την οικουμένη «σλαβόφωνης» συναγωγής! Είναι ένα από τα κανονικά παράδοξα της εποχής μας.

Τέλος σχολίασε την διεθνή νομική προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριαρχείου που ψήφισε τὸ Συμβούλιο της Ευρώπης, γεγονός που χειροκροτήθηκε και από τους ακροατές του. Ο συγγραφέας ευχαρίστησε τους οργανωτές και τους παρόντες και ευχήθηκε καλή επανασυνάντηση με την έκδοση του τρίτου τόμου.

Ο φιλαναγνώστης

12 σχόλια:

Ν.Σ είπε...

...Οι γνωστοί βεβλαμμένοι νόες των ιστολογίων "Αποτείχιση" και "Θρησκευτικά" μαίνονται ως άλλες Ηρωδιάδες και μωρές παρθένες για τον Πανώτη γιατί τους έκραξε ως "αδέσποτους αντιφρονούντες, ποὺ διαλαλούν δήθεν «ομολογίες» χωρίς διάκριση για να μερίζουν την Εκκλησία"....

Τα χάλια τους που γι' αυτούς γράφτηκε το "περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν" δεν τα βλέπουν;

Κοιταχτείτε λίγο σε κανα καθρέπτη, δείτε που χτυπιέστε σαν τα χταπόδια, για να μην πω σαν τον (πατέρα σας) Διάβολο...δεν ντρέπεστε οδηγοί τυφλοί, ο Πανώτης και ο Πατριάρχης δεν είναι σαν τα μούτρα σας, έχουν λόγο παρακλήσεως, κατανόησης και καταλαγής, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το λόγο της Εκκλησίας.

Ανοίχτε καμιά Παλαιά Διαθήκη επιτέλους και μάθετε ποιος είναι ο Κύριος της Εκκλησίας και ποιο το πνεύμα του:
"Και ιδού πνεύμα μέγα κραταιόν διαλύον όρη και συντρίβον πέτρας ενώπιον Κυρίου, ουκ εν τω πνεύματι Κύριος. και μετά το πνεύμα συσσεισμός, ουκ εν τω συσσεισμώ Κύριος. και μετά τον συσσεισμόν πυρ, ουκ εν τω πυρί Κύριος. και μετά το πυρ ΦΩΝΗ ΑΥΡΑΣ ΛΕΠΤΗΣ, ΚΑΚΕΙ ΚΥΡΙΟΣ".

Δεν χρειάζεται να σχολιάσω πως για το κυριολεκτικά κολοσσιαίας σημασίας και απόλυτης ιστορικής ακρίβειας "ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ" δεν λένε κουβέντα... αλλά τι να πούν 1ον τους ξεμπροστιάζει και 2ον μια βρωμοκαραμέλα έχουν στο στόμα τους και αυτήν και μόνο πιπιλίζουν ως άλλοι μάρτυρες του Ιεχωβά, ψεύτικοι και τιποτένιοι σαν αυτούς!!!

Ανώνυμος είπε...

( 30 Ιανουαρίου 2010 2:01 μ.μ.)

Πώ,πώ! πολύ καπνό βλέπω να βγαίνει από την τσιμινιέρα σου αδελφέ, καί μή μού πείς τώρα ότι δεν καίς μαύρο καί ακετέργαστο πετρέλαιο μέσα στήν καρδιά σου...

Παπόρι έχεις γίνει, καί όσο γράφεις βλέπω τόσο νά φουντώνεις...

Καί είναι καί τού Ασώτου αύριο, εσύ δεν γιορτάζεις;

Makis

Orthodoxos είπε...

Ν.Σ. είσαι βλαμμένος στον νού και φαίνεσαι απο μακρυά! Βλαμμένος και διεστραμμένος μέχρι μυελού οστέος.
Κριμα που φέρεις και τα αρχικα ενός σπουδαίου θεολόγου με τον οποίο δεν έχεις ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ.

Ν.Σ είπε...

Δες τα συγκεκριμένα blogs τι γράφουν και μετά να τα δεχτώ όλα αυτά που λες.

Δεν λέω καίω, αλλά γουστάρω την 100στάρα βενζίνη για γρήγορες ταχύτητες, ενώ οι άλλοι καίνε μαζούτ και κάρβουνο...

Φτάνει λοιπόν, όχι άλλο (ευσεβιστικό) κάρβουνο!!!

Όσον αφορά τα "χρόνια πολλά" τα δέχομαι ευχαρίστως, αν και νομίζω πως η προηγούμενη Κυριακή, η αυριανή και η παρα-άλλη (εξαιρώ την Απόκρεω)είναι παναθρώπινες γιορτές!!!

Χρόνια μας πολλά λοιπόν... και Καλή Σαρακοστή... δεν τολμώ να πώ καλή Ανάσταση!

Αριστείδης Πανώτης είπε...

Η τρέλλα γράφεται με δύο λάμδα.
Η τρέλλα των αποτειχισμένων της Εκκλησίας γράφεται με 99!

Ν.Σ είπε...

Προς τον αγαπητό "Orthodoxos"

...το να με λες βλαμμένο ειλικρινά δε με νοιάζει καθόλου!
...αλλά να κάνεις τον παραλληλισμό με το Νίκο Σωτηρόπουλο είναι too much!...Μακάρι ο άνθρωπος να φωτιστεί και να βάλλει μετάνοια όχι στον Πατριάρχη -όπως νομίζει- αλλά στην Εκκλησία!
...γιατί όπως έλεγε ο όντως μάκαριος π. Πορφύριος με το φωτισμό του Παρακλήτου : «Προτιμώ να πλανώμαι μέσα στην Εκκλησία παρά να φύγω από την Εκκλησία».
« Δεν θα ήθελα να σωθώ μόνος μου δίχως την Εκκλησία και δεν θα εγκατέλειπα το πλοίο της Εκκλησίας, γιατί έπαθε ρωγμή ή γιατί κινδυνεύει».
«Για να διατηρήσουμε την ενότητά μας, θα πρέπει να κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία, στους επισκόπους της. Υπακούοντας στην Εκκλησία, υπακούομε στον ίδιο το Χριστό».
...Και μια προσωπική συμβουλή, εάν ήμουν αφορισμένος από την Εκκλησία, για να γυρίσω πίσω θα φίλαγα όχι μόνο κατουρημένες αλλά και χεσμένες ποδιές!!!
...Για να επιστρέψει κάποιος στην Εκκλησία πρέπει να πατήσει κάτω τον εγωισμό του και ακόμα αυτή την "αξιοπρέπεια" του!

Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Όσο λιγότερο ομιλεί ο κος Πανώτης τόσο καλύτερα και γι αυτόν και για την Ελλαδική Εκκλησία.Ας το πάρει χαμπάρι και αυτός και οι συμπλέοντες με τις επικίνδυνες απόψεις του.Η Εκκλησία της Ελλάδος ευτυχώς τυγχάνει αυτοκέφαλη.Όσο και να χτυπιέται δεν πρόκειται να γίνει δούλη στον Τούρκο νομάρχη.Κατά τα άλλα περαστικά του.

Ανώνυμος είπε...

σωστός ο ανώνυμος 4.53

Ν.Σ είπε...

Λυπάμαι γι' αυτό που θα πώ αλλά επειδή η "αυτοκεφαλία" της εκκλησίας της Ελλάδος ξεκίνησε ως ΠΟΡΝΕΙΑ και όταν δόθηκε (όπως δόθηκε) η εκκλησία της Ελλάδος από φανέρωση της Καθολικής Εκκλησίας του Χριστού σε τοπικό επίπεδο ... κατάντησε η π----νίτσα του εκάστοτε κοσμικού άρχοντα στην οποία ασελγούσε, ικανοποιώντας τις κάθε είδους ορέξεις του, μην περιμένετε να ορθοποδήσει αν δεν μετανοήσει για τις μοιχείες της με το καίσαρα!
Λυπάμαι πολύ που χρησιμοποιώ μια τέτοια γλώσσα για την εκκλησία, αλλά μας αρέσει δε μας αρέσει η ιστορία της αυτοκεφαλίας είναι από ρόζ έως πορνικά κόκκινη.

Και για να λέμε την αλήθεια ο Καποδίστριας όταν μίλουσε για ελεύθερη Εκκλησία δεν εννοούσε σχίσματα και όλα αυτα τα ανουσιουργήματα των φαρμακίδιδων αλλά αυτονομία.

Ανώνυμος είπε...

δεν ειστε αντικειμενικος κ. Ανδριόπουλε. Σας εγραψα ενα σχόλιο που θάψατε αν και αυτό στο οποίο απαντούσα του Ν.Σ. ειναι χυδαίο

Αριμαθαίος είπε...

Στην πρώτη σειρά των επισήμων, μεταξύ Αγίου Σύρου κ. Δωροθέου και κ. Κονιδάρη, διακρίνω τους: Αρχιμ. Νικήτα Βουτηρά (Προϊστάμενο της «Ζωής»), και Αρχιμ. Ηλία Μαστρογιαννόπουλο (πρώην Προϊστάμενο της «Ζωής»), τι να σημαίνει αυτό; τους Ζωικούς κάποιοι τους θεωρούν συντηρητικούς. Τι ήθελαν στην παρουσίαση και μάλιστα σε περίοπτη θέση.
Ενθυμούμε τον π. Μαστρογιαννόπουλο ότι όταν ήταν Προϊστάμενος της Ζωής περί το 1960 είχε πάει με όλα τα Μέλη Θεολόγους της Ζωής να υποβάλουν σέβη στον τότε Πατριάρχη μας κυρό Αθηναγόρα. Άλλες εποχές τότε. Μήπως κάτι το καινούργιο ανατέλλει;

Ανώνυμος είπε...

ντροπή και αισχος στον Ν.Σ.

Related Posts with Thumbnails