ΠΑΛΙ ΞΑΡΧΑΚΟΣ ΚΑΙ ΜΠΑΛΤΣΑ!...

Ο καταπληκτικός και ανεκδιήγητος κ. Σκαρμέας, αντιδήμαρχος, λέει, πολιτισμού του Δήμου Πατρέων, «σκίζει τα ρούχα του» αυτές τις μέρες σε δηλώσεις του στον τοπικό τύπο ότι το φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας θα ήταν ένα τίποτα χωρίς την συναυλία Ξαρχάκου – Μπάλτσα.
Φυσικά δεν περίμενα τίποτα διαφορετικό από τον συμπαθή Αλέξη. Μέχρι εκεί φτάνει. Πάλι καλά…
Μου δίνει όμως αφορμή, ενώ δεν το ‘χα σκοπό, να καταπιαστώ μ’ αυτή την περίφημη συνεργασία του μεγάλου μας συνθέτη Σταύρου Ξαρχάκου και της παγκοσμίου φήμης λυρικής τραγουδίστριας Αγνής Μπάλτσα, που χρονολογείται από εικοσαετίας και πλέον.
Το 1985 από την Deutsche Grammophon βγήκε ένας δίσκος με τίτλο Agnes Baltsa - Songs My Country Taught Me που περιλάμβανε τραγούδια των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκου και Τσιτσάνη. Την ενορχηστρωτική επιμέλεια και τη διεύθυνση ορχήστρας είχε ο Σταύρος Ξαρχάκος.
Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε τότε πολύ ενοχληθεί διότι δεν ρωτήθηκε για τη συμπερίληψη των τραγουδιών του στον δίσκο και φυσικά δεν συμφωνούσε καθόλου με την ερμηνεία της Αγνής Μπάλτσα.
Σε μια ραδιοφωνική συνέντευξή του την εποχή εκείνη, που έχω στο αρχείο μου, είχε μιλήσει πολύ σκληρά για την Μπάλτσα γιατί τον αγνόησε, αλλά και γιατί έβαλε «φαρδιά πλατιά» το όνομά του στο εξώφυλλο του δίσκου. Είπε μάλιστα επί λέξει: «Θα την πάρει ο διάολος και θα την σηκώσει αυτή την κυρία»!
Ο Χατζιδάκις μισούσε την εμπορική – τουριστική εκμετάλλευση των τραγουδιών του – θυμηθείτε τη στάση του απέναντι στο δικό του Όσκαρ - και δεν μπορούσε να ανεχθεί ότι μια τραγουδίστρια της όπερας που δεν ανταποκρίνεται στο δικό του πνεύμα για το τραγούδι, έκανε τόσο θόρυβο με τη δική του μουσική.
Ο δίσκος αυτός πήγε… περιοδεία σε πολλά μέρη του κόσμου, δηλαδή η Μπάλτσα και ο Ξαρχάκος παρουσίασαν τα τραγούδια αυτά επανειλημμένως στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Ας σημειωθεί ότι ο δίσκος επανεκδόθηκε το 2004, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Φέτος, επανήλθαν …δριμύτεροι μ’ ένα… ξαναζεσταμένο φαγητό…
Με την μόλις δωδεκαμελή Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής, ήτοι ένα συνηθισμένο ουσιαστικά καλοκαιρινό συναυλιακό σχήμα, ο Ξαρχάκος και η Μπάλτσα ήλθαν στην Πάτρα και παρουσίασαν ένα πρόγραμμα με αρκετά ενοχλητικά στοιχεία. Βερμπαλιστικές έως κουραστικές ενορχηστρώσεις, ένας Ξαρχάκος να ωρύεται ως μαέστρος άνευ λόγου, γιατί η ορχήστρα θα μπορούσε να παίζει και μόνη της, η Μπάλτσα στον αντίποδα του Ξαρχάκου, περίπου ακίνητη ως ντίβα. Οι ερμηνείες της γνωστές από τον δίσκο, δεν έχει να δώσει κάτι παραπάνω.
Πραγματικά δεν κατανοώ γιατί το κάνει αυτό η Μπάλτσα, αφού δεν έχει καμία ανάγκη. Δεν θέλω να πιστέψω ότι το ζήτημα μπορεί να είναι οικονομικό.
Σε κάθε περίπτωση το έργο το ‘χουμε ξαναδεί πάλιν και πολλάκις και δεν παρουσιάζει, δυστυχώς, κανένα μουσικό ενδια΄φερον.
Τώρα αν ο κ. Σκαρμέας εκστασιάζεται σήμερα γιατί τη δεκαετία του ’80 μπορεί να …διάβαζε, τι να πω; Βοήθειά του!