Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ


- Είμαι στο Achern της Γερμανίας, μισή ώρα απόσταση από το Στρασβούργο της Γαλλίας. Διαβάζω στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το ρεπορτάζ του Νίκου Παπαχρήστου για τις ανακατατάξεις στο Φανάρι. Το ιδιαίτερο Πατριαρχικό Γραφείο καταργείται στην ουσία. Στη θέση του Μητροπολίτου Διευθυντού ένας διάκονος ως εισηγητής. Αυτός είναι ο πατρινός Τριτεύων Πατριαρχικός Διάκονος Ανδρέας Σοφιανόπουλος, με σπουδές στο Στρασβούργο.
Χρέη Μ. Αρχιδιακόνου εκτελεί ο επίσης πατρινός Δευτερεύων Μάξιμος Βγενόπουλος, με σπουδές και διδακτορικό στην Οξφόρδη.
Η Πάτρα; Γνωρίζει; Αγνοεί; Αδιαφορεί;

- Είδα στο διαδίκτυο σφοδρή επίθεση ιστολόγου εναντίον του Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου. Επίθεση εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχου, επίθεση κατά του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, επίθεση κατά του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας, επίθεση και στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας! Τότε τι μένει, αγαπητοί «ζηλωτές» και προασπιστές της Ορθοδοξίας; Όλοι οι Προκαθήμενοι είναι άξιοι του «αναθέματος»; Νομίζω πως χρειάζεται περισσότερη σοβαρότητα. Και κυρίως συναίσθηση του ρόλου και των συνθηκών κάτω από τις οποίες αγωνίζονται οι Πατριάρχες των Πρεσβυγενών Πατριαρχείων και όχι μόνο.

- Όχι στον διάλογο με την Καθολική Εκκλησία. Όχι στον πάσης φύσεως διαχριστιανικό διάλογο. Όχι και στον διαθρησκειακό διάλογο. Άρα, η Ορθοδοξία που είναι το όντως άνοιγμα προς τα έθνη, κατά το πρότυπον του Χριστού, να αρνείται κάθε μορφή διαλόγου και να κατακεραυνώνει από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός τους πάντες ως αιρετικούς, αλλόθρησκους, μιάσματα, δαιμονόπληκτους κ.ο.κ.; Αυτό θέλετε αγαπητοί «ζηλωτές»; Μήπως πρέπει να αναθεωρήσετε την ανθρωπολογία σας με βάση την Ορθόδοξη Παράδοση που διαρκώς επικαλείσθε;

- Αλλά και μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών ο διάλογος δεν ευδοκιμεί, όπως θα έπρεπε. Μήπως να κατανοήσουμε την κρισιμότητα των καιρών και να πάψουμε να στηριζόμαστε σε ιδεολογήματα και εθνικισμούς της δεκάρας που υπονομεύουν διαρκώς την ενότητα των Ορθοδόξων;

- Αλλά και οι «ζηλωτές» μεταξύ τους διαγκωνίζονται για το ποιος εκφράζει καλύτερα την «παράδοση». Έτσι άλλοι είναι του τάδε γέροντα, άλλοι του δείνα «νηπτικού», άλλοι του «ιεραποστολικού συλλόγου» κ.λ.π. Τελικά;

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κανείς δεν είπε όχι στον διαθρησκειακό διάλογο.

λέμε όχι στον δογματικό μινιμαλισμό και τις λειτουργικές συμπράξεις με τους αλλοδόξους και αλλοθρήσκους ,οπως έκαναν οι πατέρες και άγιοι μας έως και στις μέρες μας.

λέμε όχι στη αιρετική θεωρία των ¨δυο πνευμόνων του χριστιανισμού¨,στην αιρετική θεωρία των κλαδων οι οποιες αμφότερες εισήχθησαν από την πονηρότατη Β Βατικανειο σύνοδο και προσλήφθηκαν αμέσως από τους φαναριώτες.

μένουμε σταθεροί στην θεολογία των αγιων,οπως εκφραστηκε από τον μέγιστο των ορθοδοξων δογματολόγων του 20ου αιώνα όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς αλλά και από πλήθος αλλων σπουδαιων θεολόγων.

μακριά απο τον κοσμοπολιτισμό και την ¨θεολογία¨-επιδόρπιο στα πλουσια γευματα των αιθουσών δεξιώσεων ημεδαπής και αλλοδαπής.

Ανώνυμος είπε...

Είναι τουλάχιστον προκλητικό να κατηγορούνται για ζηλωτισμό συλλήβδην όσοι έχουν επιφυλάξεις σχετικά με τη σκοπιμότητα "διαλόγων" που περιλαμβάνουν και συμπροσευχές και πρέπει σώνει και καλά να καταλήγουν σε "κοινά ανακοινωθέντα", που υποτίθεται ότι εκφράζουν και τις δύο πλευρές και είναι στην πραγματικότητα τραβηγμένα από τα μαλλιά. Εκ των προτέρων, δηλαδή, θα πρέπει οι δύο πλευρές να έχουν έρθει σε ένα συμβιβασμό ώστε να βγει ένα κοινό "θεολογικό πόρισμα". Άρα, δεν πρόκειται για επιστημονικά συνέδρια στην περίπτωση αυτή, κανείς δεν θα είχε αντίρρηση πάνω σε αυτό. Πρόκειται για ενέργειες με εκκλησιαστικο-πολιτικά κίνητρα. Αν μάλιστα δει κανείς κάποια πρόσωπα που συμμετέχουν σε τέτοιους διαλόγους και τα οποία έχουν εκφράσει κατά καιρούς θέσεις αντίθετες προς την ορθόδοξη εκκλησιολογία, οι επιφυλάξεις αυξάνονται.
Από εκεί προέρχεται και η δυσπιστία πολλών Χριστιανών, που δεν είναι κατ' ανάγκη ούτε αντι-δυτικιστές (τότε γιατί ασκούν κριτική στους "διαλόγους" αυτούς και σοβαροί αμερικανοί κληρικοί, για παράδειγμα, όπως ο π. John Reeves, αλλά και πολλοί άλλοι που δεν εκδηλώνονται ανοιχτά;), ούτε ζηλωτές.
Νομίζω ότι η επίκληση του ζηλωτισμού ως κατηγορία που τσουβαλιάζει όλους τους αντίθετους με τον οικουμενισμό σε ένα σακκί, είναι είτε άγνοια, είτε (το πιθανότερο) ηθελημένη κακοπιστία.

http://a-ergodes.blogspot.com/

Ανώνυμος είπε...

είσται ταλιμπάν........αφηστέ τον πατριάρχη ήσυχο ρε..............αφήστε τουσ ταλιμπανισμούς.................

Ανώνυμος είπε...

Οι θεολογικοί διάλογοι ποτέ δεν ήταν
άμοιροι και πολιτικης.Θυμηθήτε ότι και την Α΄Οικουμ.Σύνοδο την συγκάλεσε
ο αυτοκράτορας.Το θέμα είναι αν μπο
ρεί η εκκλησία μέσα απο όλες αυτές τις αντιξοότητες να μαρτυρήσει για
την αλήθειά της.Πάντοτε αυτό έκανε
και τώρα μπορεί πάλι να το κάνει.Δεν
υπάρχουν ιδανικές συνθήκες διαλόγου.
Δεν καθορίζουν οι ανθρώπινες αδυναμί
ες την πορεία της Εκκλησίας.Μια σύντο
μη ματιά στην ιστορία των οικουμενι
κών συνόδων θα μας πείσει.

Ανώνυμος είπε...

Η έστω και μέχρις απορρίψεως αρνητική
κριτική προς το Οικ.Πατριαρχείο,μαρτυ
ρεί ότι αυτό είναι ζωντανό,και μας απασχολεί.Εάν ήταν νεκρό, δεν θα απα
σχολούσε κανένα.Με τα κοιμοιτήρια δεν
ασχολούμαστε.
Αυτή η αρνητική κριτική μου θυμίζει
την τακτική κάποιων αθέων,οι οποίοι όπου
βρεθούν κι όπου σταθούν ασχολούνται
με το πρόβλημα ΘΕΟΣ,έστω και αρνητι
κά.

Ανώνυμος είπε...

όχι απαραίτητα αγαπητέ.
ασχολούμαστε και με τους νεκροζώντανους (ζόμπι)γιατί είναι τρομακτικοί κι εμεί περίεργοι και με τους άταφους νεκρούς γιατί βρωμούν και μας ενοχλούν.

Related Posts with Thumbnails